หน้า:สนทนากับผู้ร้ายปล้น - ดำรงราชานุภาพ - ๒๔๖๘.pdf/36

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๕

ตอบว่า โคกระบือที่ขังคอกมักจะอยู่ริมบ้าน เข้าไปปล้นกลางวัน เขาเห็นตัว ปล้นไม่ได้ จึงต้องปล้นกลางคืนทำนองปล้นเรือน แต่โคกระบือที่เขาปล่อยเลี้ยงนั้น ถ้าเอาไปเลี้ยงไว้ริม ๆ ป่าพง ก็ปล้นกลางวันได้ เพราะผู้ร้ายเดิรมาในป่าพง เจ้าของไม่เห็นตัว พอโผล่ออก ก็ไล่ต้อนโคกระบือเข้าพงไปทีเดียว

๗๔ ถามว่า ผู้ร้ายจะปล้นกระบือในคอกเวลากลางคืนนั้น จัดตระเตรียมการอย่างไร

ตอบว่า จัดเหมือนกับปล้นเรือน ผิดกันแต่เมื่อผู้ร้ายเข้าไปถึงคอกกระบือแล้ว ก็เอาปืนระดมยิงเข้าไปตามห้างที่คนนอนเฝ้า ให้คนเฝ้าตกใจหนีไป แล้วก็เข้าถอดคอกไล่กระบือไป

๗๕ ถามว่า เมื่อปล้นได้กระบือไปแล้ว ไปทำอย่างไรต่อไป

ตอบว่า เมื่อต้อนไปถึงที่เปลี่ยว ก็ชุมนุมกันแย่งกระบือที่ปล้นได้

๗๖ ถามว่า วิธีแบ่งกระบือที่ปล้นได้นั้นทำอย่างไร

ตอบว่า มีวิธีแบ่งเปน ๒ อย่าง คือ แต่ก่อนมักแบ่งแยกกันไปขาย ใครขายได้เงินเท่าใด ก็เอามารวมกัน แล้วจึงคิดหักทุนและแจกส่วนกำไรกันอย่างแบ่งทรัพย์ที่ปล้นเรือนได้ แต่เดี๋ยวนี้ ใช้วิธีแบ่งอีกอย่างหนึ่ง คือ เมื่อต้อนกระบือไปถึงที่ชุมนุมแล้ว ตีราคากระบือทุก ๆ ตัว รวมเปนราคาเงินปล้นได้ในคราวนั้นเท่าใด หักใช้ทุนเท่าใด คงเหลือเปนส่วนแบ่งได้คนละเท่าใด คิดจำนวนเงินทราบดังนี้แล้ว จึงขายกระบือ