หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๗
| (๑๑) | ย่อมไม่ใช้กิริยาอันบุ้ยใบ้หรือกระซิบกระซาบกับผู้ใดในเวลาเมื่อตนอยู่เฉพาะหน้าผู้หนึ่ง | |||||
| (๑๒) | ย่อมไม่ใช้กิริยาอันโกรธเคืองหรือดุดันผู้คนบ่าวไพร่ต่อหน้าแขก | |||||
| (๑๓) | ย่อมไม่จ้องดูบุคคลโดยเพ่งพิศเหลือเกิน | |||||
| (๑๔) | ย่อมต้องรับส่งแขกเมื่อไปมาในระยะเวลาอันสมควร | |||||
| วจีจริยา | คือ | (๑) | ย่อมไม่เที่ยวติเตียนสิ่งของที่เขาตั้งแต่งไว้ในบ้านที่ตนไปสู่หา | |||
| (๒) | ย่อมไม่กล่าวสรรเสริญรูปกายบุคคลแก่ตัวเขาเอง | |||||
| (๓) | ย่อมไม่พูดให้เพื่อนเก้อกระดาก | |||||
| (๔) | ย่อมไม่พูดเปรียบเปรยเคาะแคะสตรีกลางประชุม | |||||
| (๕) | ย่อมไม่ค่อนแคะติรูปกายบุคคล | |||||
| (๖) | ย่อมไม่ทักถึงการร้ายโดยพลุ่งโพล่งให้เขาตกใจ | |||||
| (๗) | ย่อมไม่ทักถึงสิ่งอันน่าอายน่ากระดากโดยเปิดเผย |
