หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๘
| (๘) | ย่อมไม่เอาสิ่งที่น่าจะอายจะกระดากมาเล่าให้แขกฟัง | |||||
| (๙) | ย่อมไม่เอาเรื่องที่เขาพึงซ่อนเร้นมากล่าวให้อับอายหรือเจ็บใจ | |||||
| (๑๐) | ย่อมไม่กล่าวถึงการอัปมงคลในเวลามงคล | |||||
| มโนจริยา | คือ | (๑) | ย่อมรู้จักเกรงใจคน |
| กายจริยา | คือ | (๑) | ย่อมมีกิริยาอันผึ่งผายองอาจ | |||
| (๒) | จะยืนนั่งย่อมอยู่ในลำดับอันสมควร ไม่เป็นผู้แอบหลังคนหรือหลีกเข้ามุม | |||||
| (๓) | ย่อมไม่เป็นผู้สะทกสะท้าน งกเงิ่น หยุด ๆ ยั้ง ๆ | |||||
| วจีจริยา | คือ | (๑) | ย่อมพูดจาฉะฉาน ชัดถ้อยความ ไม่อุบอิบอ้อมแอ้ม | |||
| มโนจริยา | คือ | (๑) | ย่อมมีความรู้จักงาม รู้จักดี | |||
| (๒) | ย่อมมีอัชฌาสัยอันกว้างขวาง เข้าไหนเข้าได้ | |||||
| (๓) | ย่อมมีอัชฌาสัยเป็นนักเลง ใครจะพูดหรือเล่นอันใด ก็เข้าใจและต่อติด |
