ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:สมบัติของผู้ดี - เปีย มาลากุล - ๒๕๐๕.pdf/17

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๓
(๕) ย่อมไม่ถามราคาของที่เขาได้หยิบยกให้แก่ตน
(๖) ย่อมไม่แสดงราคาของที่จะหยิบยกให้แก่ผู้ใดให้ปรากฏ
(๗) ย่อมไม่ใช้วาจาอันโอ้อวดตนและลบหลู่ผู้อื่น
มโนจริยา คือ (๑) ย่อมไม่มีใจมักได้เที่ยวขอของเขาร่ำไป
(๒) ย่อมไม่ตั้งใจปรารถนาของรักเพื่อน
(๓) ย่อมไม่พึงใจการหยิบยืมเข้าของทองเงินซึ่งกันและกัน
(๔) ย่อมไม่หวังแต่จะพึ่งอาศัยผู้อื่น
(๕) ย่อมไม่เป็นผู้เกี่ยงงาน ทอดเทการงานตนให้ผู้อื่น
(๖) ย่อมรู้คุณผู้อื่นที่ได้ทำแล้วแก่ตน
(๗) ย่อมไม่มีใจฤษยา
กายจิริยา คือ (๑) ย่อมไม่ละลาบละล้วงเข้าห้องเรือนแขกก่อนเจ้าของบ้านเขาเชิญ