หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๕
(๑๐) | ผู้ลาย่อมเป็นผู้เคารพก่อน | |||||
(๑๑) | ผู้เห็นก่อนโดยมากย่อมเคารพก่อน | |||||
(๑๒) | แม้ผู้ใดเคารพตนก่อน ย่อมต้องตอบเขาทุกคน ไม่เฉยเสีย | |||||
วจีจริยา | คือ | (๑) | ย่อมไม่พูดจาล้อเลียนหลอกลวงผู้ใหญ่ | |||
(๒) | ย่อมไม่กล่าวร้ายถึงญาติมิตรที่รักใคร่นับถือของผู้ฟังแก่ผู้ฟัง | |||||
(๓) | ย่อมไม่กล่าววาจ อันติเตียนสิ่งเคารพหรือที่เคารพของผู้อื่นแก่ตัวเขา | |||||
(๔) | เมื่อจะขอทำล่วงเกินแก่ผู้ใด ย่อมต้องขออนุญาตตัวเขาเสียก่อน | |||||
(๕) | เมื่อตนทำพลาดพลั้งสิ่งใดแก่บุคคลผู้ใด ควรออกวาจาขอโทษเสมอ | |||||
(๖) | เมื่อผู้ใดได้แสดงคุณต่อตนอย่างไร ควรออกวาจาขอบคุณเขาเสมอ | |||||
มโนจริยา | คือ | (๑) | ย่อมเคารพยำเกรงบิดา มารดา และอาจารย์ | |||
(๒) | ย่อมนับถือนอบน้อมต่อผู้ใหญ่ | |||||
(๓) | ย่อมมีความอ่อนหวานแก่ผู้น้อย |