ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:สมบัติของผู้ดี - เปีย มาลากุล - ๒๕๐๕.pdf/9

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(๑๐) ผู้ลาย่อมเป็นผู้เคารพก่อน
(๑๑) ผู้เห็นก่อนโดยมากย่อมเคารพก่อน
(๑๒) แม้ผู้ใดเคารพตนก่อน ย่อมต้องตอบเขาทุกคน ไม่เฉยเสีย
วจีจริยา คือ (๑) ย่อมไม่พูดจาล้อเลียนหลอกลวงผู้ใหญ่
(๒) ย่อมไม่กล่าวร้ายถึงญาติมิตรที่รักใคร่นับถือของผู้ฟังแก่ผู้ฟัง
(๓) ย่อมไม่กล่าววาจ อันติเตียนสิ่งเคารพหรือที่เคารพของผู้อื่นแก่ตัวเขา
(๔) เมื่อจะขอทำล่วงเกินแก่ผู้ใด ย่อมต้องขออนุญาตตัวเขาเสียก่อน
(๕) เมื่อตนทำพลาดพลั้งสิ่งใดแก่บุคคลผู้ใด ควรออกวาจาขอโทษเสมอ
(๖) เมื่อผู้ใดได้แสดงคุณต่อตนอย่างไร ควรออกวาจาขอบคุณเขาเสมอ
มโนจริยา คือ (๑) ย่อมเคารพยำเกรงบิดา มารดา และอาจารย์
(๒) ย่อมนับถือนอบน้อมต่อผู้ใหญ่
(๓) ย่อมมีความอ่อนหวานแก่ผู้น้อย