หน้า:สัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดน สยาม-อังกฤษ (๒๔๕๓-๐๓-๐๔).pdf/10

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เล่ม ๒๘ น่า ๑๖๖
วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๑๓๐
ราชกิจจานุเบกษา


มีหมายจับมาแสดงก่อน กับทั้งแสดงโทษของผู้หลบหนีนี้ต้องหาอย่างไรให้ชัดเจนเสียก่อนด้วย

หมายจับที่กล่าวใว้ในข้อนี้จะต้องเปนหมายที่เจ้าพนักงานผู้มีน่าที่จะออกในเมืองซึ่งร้องขอส่งคนข้ามแดนได้ออก แลเมื่อจับผู้ต้องหาได้แล้ว ต้องรีบส่งตัวไปยังตุลาการผู้มีน่าที่ไต่สวนโดยเร็วที่สุดที่จะกระทำได้

ข้อ ๑๐

ในการไต่สวนซึ่งจะต้องกระทำตามความที่กล่าวมาข้างต้นนี้ เจ้าพนักงานในประเทศที่รับคำขอนั้นจะต้องยอมรับเปนพยาน คำให้การอันได้สาบาลหรือกระทำสัตยาธิฐานเบิกความไว้ในประเทศอีกฝ่ายหนึ่งแล้ว หรือสำเนาถ้อยคำของพยานพยานเหล่านี้ก็ดี บัตรหมายที่ได้ออก แลคำตัดสินที่ได้พิพากษาในอีกประเทศหนึ่งในเรื่องนั้นแล้วก็ดี แลถ้อยคำซึ่งเปนลายลักษณอักษรของผู้มีน่าที่ หรือหนังสือต่าง ๆ ในสำนวนความแสดงถึงการลงโทษก็ดี แต่หนังสือนั้น ๆ เจ้าพนักงานผู้มีน่าที่จะต้องรับรองดังต่อไปนี้

(๑) หมายนั้นต้องให้ลงชื่อผู้พิพากษาหรือเจ้าพนักงานในประเทศอีกฝ่ายหนึ่ง

(๒) คำให้การ หรือคำแสดงในสัจจาธิฐาน หรือสำเนาคำทั้งหลายนี้ ต้องให้ผู้พิพากษาหรือเจ้าพนักงานผู้มีน่าที่ในประเทศอีก