หน้า:สัญญาส่งผู้ร้ายข้ามแดน สยาม-อังกฤษ (๒๔๕๓-๐๓-๐๔).pdf/13

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๑๓๐
เล่ม ๒๘ น่า ๑๖๙
ราชกิจจานุเบกษา


ที่ถูกขอมีคำสั่งว่า ให้ส่งสิ่งของนั้นด้วยแล้ว เมื่อเวลาส่งตัวคนร้ายข้ามแดนไป สิ่งของนั้นจะได้ส่งไปด้วย แลการส่งสิ่งของนั้นจะไม่กำหนดเฉภาะแต่สิ่งของที่ลักขโมย สิ่งของทุกอย่างที่จะเปนพยานในความผิดนั้นได้จะส่งด้วยเหมือนกัน

ข้อ ๑๕

ประเทศที่ทำสัญญานี้ทั้งสองฝ่ายสัญญาว่า จะไม่คิดคืนเอาเงินค่าใช้สรอยทั้งหลายที่จะต้องใช้ในการจับกุม แลในการรักษาคนที่จะส่งแก่กัน แลค่าพาหะนะที่จะพาตัวไปส่งจนถึงลงเรือกำปั่น ประเทศทั้งสองฝ่ายยอมกันว่า จะใช้เงินเหล่านี้เอง

ข้อ ๑๖

ข้อสัญญาทั้งหลายในหนังสือสัญญานี้จะใช้ได้ตลอดไปถึงหัวเมืองขึ้นแลอาณาเขตรของสมเด็จพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษ ตามแต่กฎหมายของหัวเมืองขึ้นแลอาณาเขตรที่ได้ใช้อยู่ในเวลานั้นว่า จะเปนไปได้เพียงใด

การขอให้ส่งคนร้ายที่หนีไปอาไศรยอยู่ในหัวเมืองขึ้นแลอาณาเขตรเช่นว่านี้ ผู้หนึ่งผู้ใดที่ได้รับอำนาจไปอยู่ในหัวเมืองขึ้นหรืออาณาเขตรของอังกฤษ อย่างเช่น เจ้าพนักงานกงสุลฝ่ายสยาม เปนต้น จะขอต่อผู้ว่าราชการเมืองหรือขอต่อเจ้าเมืองนั้นก็ได้