กลับชาติมาเป็นพระราหุล และกัณหากลับชาติมาเป็นพระอุบลวรรณาเถรี เช่นนี้เป็นต้น
การกลับชาติตามเรื่องชาดก เท่าที่ได้อ่านมา มีความเห็นว่า ผู้ที่กลับชาติมาเกิดใหม่นั้นมีทั้งผู้ที่ตามมาเกิดจองวรหรือใช้เวร และกลับมาเกิดพื่อประกอบกรรมดีเพื่อบรรลุมรรคผลนิพพานต่อไป การจองเวร ก็คือ ตามมาเกิดด้วยความพยาบาทหมายจะคิดปองร้ายต่อไปอีก อย่างชูชกมาเกิดเป็นพระเทวทัตต์เพื่อจะขัดขวางพระพุทธเจ้า นางอมิตดากลับมาเกิดเป็นนางจิญจมาณวิกาก็เพื่อทำลายศรัทธาของชาวบ้านที่มีต่อพระพุทธเจ้าโดยแกล้งทำเป็นท้อง จนเทวดาทนดูไม่ได้ ต้องแปลงกายเป็นหนูไปกัดเชือกและผ้าที่ผูกมัดทำเป็นท้องให้ขาดหล่นลงมา และในที่สุด ทั้งสองคนก็ต้องใช้เวร คือ ใช้บาปที่ก่อขึ้นนั้น ด้วยการถูกธรณีสูบ ส่วนผู้ที่กลับมาเกิดเพื่อประกอบกรรมดี อย่างเช่น พระมหากัจจายนะ นางวิาขา พระราหุล พระอุบลวรรณาเถรี เป็นต้น
คติความเชื่อในเรื่องกลัชาติมาเกิดนั้นเป็นคติความเชื่อที่มีมาแต่โบราณนานมาก แต่ในส่วนเฉพาะเรื่อง
