เป็นเยี่ยงอย่างต่อไปภายหน้า เตงก๋องจึ่งตอบว่า เมื่อเลี้ยงโต๊ะที่ฮองหมึงนั้น หางเปก ฮวนโกย ได้รำกระบี่กัน ท่านไว้ใจ ก็ไม่ซื่อตรงต่อฮังอี๋เหมือนกัน เหตุใดจึ่งไม่ฆ่าเสียเล่า กลับตั้งให้เป็นขุนนางผู้ใหญ่ ยังอีกผู้หนึ่งชื่อ ยองซี เป็นทหารคนสนิทของฌ้อปาอ๋อง สามิภักดิ์กับท่าน ๆ ก็ตั้งเป็นขุนนาง แต่ข้าพเจ้าผู้เดียวเหตุใดจึ่งได้ขัดเคืองนัก ฮันอ๋องได้ฟังดังนั้นก็มิได้ตอบประการใด ก้มหน้านิ่งอยู่ สุมาตองสองจึ่งให้เจ้าพนักงานจดถ้อยคำไว้ แล้วจึ่งเรียกฮวนโกยเข้ามาถามว่า ฮันอ๋องฆ่าท่านด้วยโทษสิ่งใด ฮวนโกยให้การว่า เมื่อครั้งฌ้อปาอ๋องใช้อุบายให้หางจ๋องรำกระบี่ ข้าพเจ้าได้ป้องกันฮันอ๋องไว้ มิได้คิดแก่ชีวิต ไม่ทราบว่า ฮันอ๋องจะคิดลบหลู่บุญคุณ ใช้ทหารให้ฆ่าข้าพเจ้าเสีย จึ่งเห็นว่า ฮันอ๋องเป็นคนไม่ดี แต่กีสิ้นตายที่ตำบลเองหยองยังทำเพิกเฉยเสีย ไม่ควรจะเป็นเจ้าบ้านผ่านเมืองเลย ฮันอ๋องได้ฟังดังนั้นก็มิได้ตอบประการใด สุมาตองสองจึ่งว่า ฮันก๋องนี้ไม่ดีจริง เป็นคนทรยศต่อผู้มีคุณ เหมือนสมคำที่เตงก๋อง ฮวนโกย กล่าว แล้วให้พนักงานจดเอาถ้อยคำไว้ ข้อสี่ นาง
