หนึ่ง ลิฮับ หนึ่ง เข้ามาว่า ท่านเป็นคนทรยศต่อเจ้า จงไปเกิดเป็นม้าสำหรับให้คนทั้งหลายขี่ เป็นการใช้ชาติที่ใจชั่ว ฝ่ายพวกทูตนรกทั้งหลายพร้อมกันเห็นชอบด้วย สุมาตองสองจึ่งเรียกนางเพียวโบเข้ามาว่า ชาติก่อนท่านได้ให้อาหารห้านสินกิน จงไปเกิดเป็นบุตรสาวชัวหยงชื่อ ต่ำ ชื่อครูตั้ง นางบุนกี๋ ภายหลังโจโฉไปพบเข้าแล้วให้ทองคำแก่ท่านพันตำลึงเป็นการตอบแทน ในขณะนั้น พนักงานผู้หนึ่งจึ่งบอกแก่สุมาตองสองว่า ขอไต้อ๋องจงโปรดชำระความอีกข้อหนึ่งเถิด หางเหลียงเป็นโจทก์ เจียงหำ หนึ่ง ตังอี หนึ่ง สุมาหิน หนึ่ง เป็นจำเลย สุมาตองสองจึ่งเรียกหางเหลียงเข้ามาว่า ท่านก็เป็นอาของฌ้อปาอ๋อง จงไปเกิดเป็นเกียงอุย เจียงหำไปเกิดเป็นจงโหย ตั้งอีไปเกิดเป็นเตงงาย สุมาหินไปเกิดเป็นตงเต็ง ภายหลังตายด้วยฝีมือเกียงอุยทั้งสามคน เป็นการใช้ชาติ
ครั้นชำระราชการเสร็จแล้ว ก็พอได้ยินเสียงไก่ขันเป็นเวลาเช้ามืด สุมาตองสองจึ่งลุกขึ้นจากที่ว่าราชการ แล้วเอาคำทั้งสิ้นขึ้นเสนอพระยายม ๆ ก็สรรเสริญว่า มนุษย์ผู้นี้มีสติปัญญาโดยแท้ ในขณะนั้น มีปิศาจผู้หนึ่งร้องเสียงอันดัง
