หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ถ้าเพลาพระระวีสี่โมงเศษ | ต่างน้อมเกษทูลพระโรคโศกสงสาร | |
จะเบาพระองค์ทรงอะไรในอาการ | พระอาหารมากน้อยถอยทวี | |
ไม่ขัดข้องสองเพลามาไม่ขาด | เคารพบาทบงกชบทศรี | |
ข้างในนั้นเจ้าคุณ[1] มาทุกราตรี | อิกทั้งสี่พวกงานอาการเชิญ | |
สำหรับทูลเมื่อเพลาห้าโมงเช้า | เป็นของเจ้าคุณคอยไม่ห่างเหิน | |
เพลาสองยามจอมสำหรับเชิญ | ไม่ละเมินต่างฉลองสองเวลา | |
หม่อมหม่อมพวกพระอาการพานคอยเหตุ | แสนสมเพชนั่งมองริมช่องฝา | |
มีอิกทั้งพวกขวางต่างตำรา | ทั้งพวกจ่าหม่อมเจ้าเฝ้าทวาร | |
ประชวรจับนับแน่นนั่งจนล้น | พอคลายคนหายแน่นไม่แก่นสาร | |
เห็นยังคงอยู่แต่หม่อมเชิญอาการ | ประจำบานประตูอยู่ไม่รู้วาย | |
กับคุณบัวพระสมุดนั้นสุจริต | คอยประดิษฐประดับเรื่องนิยายถวาย | |
อิกคุณสุดหม่อมกิ่งผู้พริ้งพราย | เล่านิยายต่างต่างอ้างอวดกัน | |
กับเจ๊กเหลียน[2] เพียรไม่ขัดสันทัดคล่อง | ปัญญาว่องแก้ไวได้ขันขัน | |
ยกเอาเรื่องคุณขำขึ้นรำพัน | เป็นเป็ดสุวรรณปีกหางเหมืองอย่างยนต์ |
– ๒๘ –