หน้า:องคุลิมาล - เหม เวชกร - ๒๕๐๕.pdf/21

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

แม้อหิงสกมาณพจะเป็นคนมีสติปัญญาและความจำดีโดยปรกติ แต่เมื่อฆ่ามนุษย์มาก ๆ เข้า ก็ทำให้ฟั่นเฟือนเลือนหลงไป ในที่สุด ก็ลืมจำนวนผู้ถูกฆ่าที่ตนนับไว้ในใจ จึงต้องตัดนิ้วของผู้ถูกฆ่าไว้สำหรับนับ รวมกองไว้ในที่แห่งหนึ่ง นิ้วเหล่านั้นก็เผอิญหายเสีย ในที่สุด ต้องร้อยนิ้วไว้เป็นพวงอย่างพวงมาลัยนำติดตัวไปด้วย เพราะเหตุนี้ ตั้งแต่วันนั้นมา อหิงสกมาณพก็มีชื่อใหม่ว่า "องคุลิมาล" ผู้มีนิ้วเป็นพวงมาลัย

๑๖