หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
.jpg)
จนกระทั่งองคุลิมาลซึ่งอยู่ริมทางแลเห็นพระองค์เสด็จมาแต่ไกล ก็นึกประหลาดใจว่า อัศจรรย์จริง ทางนี้อย่าว่าแต่คน ๆ เดียวเลย ตั้ง ๓๐ หรือ ๔๐ คนก็ไม่มีใครเดินมาเพราะกลัวจะถูกเราฆ่า แต่พระรูปนี้เดินมาผู้เดียวแท้ ๆ ไม่มีเพื่อนเลย หรือจะมาข่มเหงเรา ถ้าเช่นนั้น เราก็จะต้องฆ่าเสียก่อน คิดเช่นนั้นแล้ว องคุลิมาลก็เตรียมตัวคว้าดาบสะพายธนูคอยให้พระผู้มีพระภาคเสด็จผ่านไป แล้วจึงสะกดรอยตามไปเงียบ ๆ ข้างหลัง
๒๖
