ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:อธิกรณ์ (๑) ๒๔๙๒.pdf/8

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ประชุมวินิจฉัยอธิกรณ์ฯ ภาค ๑


ความว่า ภิกขุหลาย สงฆ์จำนงพึงอยู่ทำนิสยกรรม แก่ภิกษุผู้กอบด้วยองค์สาม (แต่อย่างใดอย่างหนึ่ง) ได้ คือ เธอเป็นผู้ทำความยุ่งก่อทะเลาะวิวาททำความฉาวก่ออธิกรณ์ในสงฆ์อย่างหนึ่ง เป็นพาลไม่ฉลาด มีอาบัติมาก มีมารยาทไม่สมควรอย่างหนึ่ง เป็นผู้ เกี่ยวข้องกับคฤหัสถ์ ด้วยความเกี่ยวกับคฤหัสถ์อัน ไม่สมควรอย่างหนึ่ง และภิกษุผู้ถูกลงโทษด้วย นิยสกรรมนั้น แม้เป็นคณาจารย์ผู้ปกครองหมู่ก็ต้อง ถูกกลับถือนิสสัยอยู่ในความดูแลของภิกษุอื่น และ ต้องห้ามไม่ให้บรรพชาอุปสมบทกุลบุตร ห้ามไม่ให้ ๆ มีสลัยแก่ภิกษุใหม่ ห้ามไม่ให้รับสมมติเป็นผู้สอน นางภิกษุณี หรือเป็นผู้ได้รับสมมติไว้แล้วก็อย่า ให้สอน ห้ามไม่ให้ต้องอาบัติอันเป็นเหตุลงนิยมกรรม นั้น หรืออาบัติอย่างอื่นที่คล้ายคลึงกัน หรืออาบัติ ที่ร้ายกว่านั้น ห้ามไม่ให้ติเตียนกรรมนั้น และภิกษุ ผู้เข้าประชุมสงฆ์กระทำกรรมนั้น ห้ามไม่ให้ทำการ