หน้า:อธิบายสำเภาฯ - ดำรง - ๒๔๗๑.pdf/14

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

บารมี ยังบารมี มม แห่งเรา ปูเรถ จงให้เต็ม ตุมเห อันว่าท่าน อภิสิญฺเจล จงโสรจสรง หทยํ ซึ่งหทัย เม แห่งเรา ตุมฺเห อันว่าท่าน กโรถ จงกระทำตาม วจนํ ซึ่งถ้อยคำ มม แห่งเรา ตุมฺเห อันว่าท่าน ยานนาวาว ดุจดังว่าสำเภาอันเปนยาน อจลา มิได้หวั่นไหว โหถ จงมี เม แห่เรา อหํ อันว่าเรา ภวสาครา ตริสฺสามิ จักออกจากสาครคือภพแล้วข้ามโพ้น ชาติปารํ ซึ่งฝั่งคือชาติ อหํ อันว่าเรา โลกํ ยังสัตวโลก สเทวกํ กับทั้งเทวโลก สนฺตาเรสฺสํ จักให้ข้ามโพ้น ๚

อมฺม ดูกรแม่ ปิยา ธีดา เปนธิดาเปนที่รัก ตฺวํ อันว่าท่าน เอหิ จงมา ทานปารมี อันว่าทานบารมี ปิยา เปนที่รัก เม แห่งเรา ตุมเห อันว่าท่าน กโรถ จงกระทำตาม วจนํ ซึ่งถ้อยคำ มม แห่งเรา