หน้า:อธิบายเบ็ดเตล็ดฯ พงศาวดารฯ - ดำรง - ๒๔๖๙.pdf/11

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
อธิบายเบ็ดเตล็ดในเรื่องพงศาวดารสยาม
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระดำรงราชานุภาพ
ทรงพระนิพนธ์

อธิบาย เรื่อง นามประเทศสยาม

ชาวเราพูดจาแลแต่งหนังสือมักใช้คำว่า "เมืองไทย" บ้าง ใช้คำว่า "ประเทศสยาม" บ้าง หมายความเปนอันเดียวกันว่า ประเทศที่เราอยู่นี้ ที่จริงก็ไม่ผิด เพราะประเทศนี้ย่อมเรียกกันทั่วไปในโลกว่า "ประเทศสยาม" แลเปนประเทศที่เราผู้เปนชนชาติไทยครอบครอง จะเรียกว่า เมืองไทย ก็ถูกเหมือนกัน แต่ถ้าว่าโดยทางภาษาแลทางพงศาวดาร คำว่า "เมืองไทย" กับคำว่า "ประเทศสยาม" หมายความต่างกัน แลความที่หมายผิดกันมาก คำว่า เมืองไทย นั้น ตามภาษาหมายความว่า เปนที่อยู่ของชนชาติไทย เมืองใดชาวเมืองเปนชนชาติไทย ก็เรียกเมืองนั้นได้ว่า เมืองไทย ก็ชนชาติไทยมีหลายพวกหลายเหล่าด้วยกัน เช่น พวกไทยใหญ่ (เงี้ยว) พวกลื้อ พวกเขิน พวกพวน พวกผู้ไทย แลพวกโททางแดนตังเกี๋ย แลในแดนจีนข้างฝ่ายใต้ก็ยังเปนถิ่นสถานของชนชาติไทย เมืองของไทยพวกนั้น ๆ ก็นับว่า เปนเมืองไทย เพราะฉะนั้น ถ้าว่าโดยทางภาษา เมืองไทยมีมากมายหลายแห่ง หาฉะเพาะแต่ประเทศของเราเท่านี้ไม่ ถ้าว่าโดยทาง