{2:191} และจงประหัตประหารพวกเขา ณ ที่ใดก็ตามที่พวกเธอพบพวกเขา และจงขับไล่พวกเขา ออกจากที่ ที่พวกเขาเคยขับไล่พวกเธอออกมา และการก่อกวนนั้นร้ายแรงยิ่งกว่าการประหัตประหาร เสียอีก และจงอย่าต่อสู้กับพวกเขา ณ อัลมัสญิด อัลหะรอม จนกว่าพวกเขาจะทำร้ายพวกเธอในที่นั้น หากพวกเขาทำร้ายพวกเธอ ก็จงประหัตประหารพวกเขา เช่นนั้นแหละคือการตอบแทนแก่ผู้ปฏิเสธศรัท ธา
{2:192} แล้วถ้าหากพวกเขายุติ แน่นอนอัลลอฮฺนั้นคือพระผู้ทรงอภัยโทษ พระผู้ทรงปรานีเสมอ
{2:193} และจงต่อสู้กับพวกเขาต่อไปจนกว่าจะไม่มีการก่อกวนอีก และการเคารพสักการะเป็นเพื่อ อัลลอฮฺทั้งสิ้น ดังนั้น ถ้าพวกเขายุติ ก็จะไม่มีการเป็นปรปักษ์ เว้นแต่กับบรรดาผู้ทุจริต
{2:194} เดือนที่ต้องห้ามนั้น ก็(สนองตอบ)ด้วยเดือนที่ต้องห้าม และบรรดาสิ่งจําเป็นต้องเคารพนั้น ก็ย่อมมีการตอบโต้เยี่ยงเดียวกัน ดังนั้นผู้ใดละเมิดต่อพวกเธอ ก็จงละเมิดต่อเขา เยี่ยงที่เขาละเมิดต่อ พวกเธอ และจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด และจงรู้ไว้ด้วยว่า แท้จริงอัลลอฮฺนั้น ทรงอยู่กับบรรดาผู้ยำเกรง
{2:195} และจงบริจาคในหนทางของอัลลอฮฺ และจงอย่าโยนตัวของพวกเธอเองลงสู่ความพินาศด้วย มือของพวกเธอเอง จงประพฤติดี เพราะอัลลอฮฺทรงรักบรรดาผู้ประพฤติดี
{2:196} และจงประกอบพิธีหัจญ์และอุมเราะฮฺให้สมบูรณ์เพื่ออัลลอฮฺเถิด แล้วถ้าพวกเธอถูกสกัดกั้น ก็(จงเชือด)สัตว์พลีที่หาได้ง่าย และจงอย่าโกนศีรษะของพวกเธอจนกว่าสัตว์พลีนั้นจะถึงที่ของมัน แล้ว ผู้ใดในหมู่พวกเธอเจ็บป่วย หรือมีสิ่งก่อความเจ็บปวดที่ศีรษะของเขา ก็ให้มีการชดเชย อันได้แก่การ ถือศีลอดหรือการทำทานหรือการเชือดสัตว์ ครั้นเมื่อพวกเธอปลอดภัยแล้ว ผู้ใดที่ถือโอกาสด้วยการทำอุมเราะฮฺควบเข้ากับหัจญ์แล้ว ก็(จงเชือด)สัตว์พลีที่หาได้ง่าย ผู้ใดที่หา มาไม่ได้ ก็ให้ถือศีลอดสามวันในระหว่างการทำหัจญ์ และอีกเจ็ดวันเมื่อพวกเธอกลับไปแล้ว มันก็ครบ สิบวัน ดังกล่าวนั้นสำหรับผู้ที่ครอบครัวของเขาไม่ได้พำนักอยู่ที่ อัลมัสญิด อัลหะรอม และพวกเธอ จงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด และจงรู้เถิดว่า อัลลอฮฺนั้นคือพระผู้ทรงรุนแรงในการลงโทษ
{2:197} พิธีหัจญ์นั้นมีหลายเดือน อันเป็นที่ทราบกันอยู่แล้ว ดังนั้นผู้ใดที่ประกอบพิธีหัจญ์ในเดือน เหล่านั้นแล้ว ก็ต้องไม่มีการสมสู่ และไม่มีการละเมิด และไม่มีการวิวาทใด ๆ ในช่วงทำหัจญ์ และ ความดีอันใดที่พวกเธอกระทำนั้น อัลลอฮฺทรงรู้ดี และพวกเธอจงเตรียมเสบียงเถิด แท้จริงเสบียงที่ดีที่ สุดนั้นคือความยำเกรง และพวกเธอจงยำเกรงฉันเถิด โอ้ บรรดาผู้มีปัญญา!
{2:198} ไม่ใช่ความผิดอันใดสำหรับพวกเธอ ในการที่พวกเธอจะแสวงหาความโปรดปรานอย่าง หนึ่งอย่างใดจากพระเจ้าของพวกเธอ ครั้นเมื่อพวกเธอได้ทยอยกันออกจากอะร่อฟาตแล้ว ก็จงกล่าว รำลึกถึงอัลลอฮฺ ณ อัลมัชอัร อัลหะรอม และจงกล่าวรำลึกถึงพระองค์ดั่งที่พระองค์ได้ทรงชี้นำพวกเธอ และแท้จริงก่อนหน้านั้น พวกเธอก็อยู่ในหมู่ผู้หลงทาง
{2:199} แล้วพวกเธอจงหลั่งไหลกันออกไปจากที่ ที่ผู้คนได้หลั่งไหลกันออกไป และจงขออภัยต่อ อัลลอฮฺเถิด แท้จริงอัลลอฮฺคือพระผู้ทรงอภัยโทษ พระผู้ทรงปรานีเสมอ
{2:200} ครั้นเมื่อพวกเธอประกอบพิธีหัจญ์ของพวกเธอเสร็จแล้ว ก็จงกล่าวรำลึกถึงอัลลอฮฺ ด้่งที่พวก เธอกล่าวรำลึกถึงบรรพบุรุษของพวกเธอ หรือกล่าวรำลึกให้มากยิ่งกว่า ในหมู่มนุษย์นั้นมีผู้กล่าวว่า "พระเจ้าของพวกข้าฯ! โปรดประทานให้แก่พวกข้าฯในโลกนี้เถิด" และเขาจะไม่ได้รับส่วนดีอันใด ในปรโลก
{2:201} และในหมู่พวกเขานั้น มีผู้ที่กล่าวว่า "พระเจ้าของพวกข้าฯ! โปรดประทานสิ่งดีงามในโลกนี้ และสิ่งดีงามในปรโลกแก่พวกข้าฯ และโปรดคุ้มครองพวกข้าฯให้พ้นจากลงโทษแห่งเพลิงนรก"
{2:202} ชนเหล่านี้แหละ พวกเขาจะได้รับส่วนดี จากสิ่งที่พวกเขาได้แสวงหาไว้ และอัลลอฮฺคือพระผู้ ทรงรวดเร็วในการชําระสอบสวน
{2:203} และพวกเธอจงกล่าวรำลึกถึงอัลลอฮฺในบรรดาวันที่ถูกนับไว้ แล้วผู้ใดรีบกลับในสองวัน ก็ไม่ใช่ความผิดสำหรับเขา และผู้ใดรั้งรอไปอีก ก็ไม่ใช่ความผิดสำหรับเขา สำหรับผู้ที่มีความยำเกรง และจงยำเกรงอัลลอฮฺเถิด และจงรู้ด้วยว่า พวกเธอนั้นจะถูกนำไปชุมนุมยังพระองค์
