{2:204} และในหมู่มนุษย์นั้น มีผู้ที่คําพูดของเขาเกี่ยวกับชีวิตโลกนี้ ทำให้เธอชอบใจ และเขาจะอ้าง อัลลอฮฺเป็นพยานต่อสิ่งที่มีอยู่ในใจของตน และขณะเดียวกันเขาก็เป็นผู้โต้เถียงที่ฉกาจยิ่ง
{2:205} และเมื่อเขาหันหลังไปแล้ว เขาก็เพียรพยายามในแผ่นดิน เพื่อก่อความเสียหายในนั้น และทำลายพืชผลและเผ่าพันธุ์ และอัลลอฮฺนั้นไม่ทรงชอบการก่อความเสียหาย
{2:206} และเมื่อได้มีการกล่าวแก่เขาว่า "จงเกรงกลัวอัลลอฮฺ" ความผยองก็เกาะกุมเขา ชักนำให้ เขาทำบาป นรกญะฮันนัมจึงเหมาะสมสำหรับเขา และมันเป็นที่พำนักอันเลวร้ายยิ่ง
{2:207} และในหมู่มนุษย์นั้น มีผู้ที่สละพลีตนเอง ทั้งนี้เพื่อแสวงหาความพอพระทัยแห่งอัลลอฮฺ และ อัลลอฮฺคือพระผู้ทรงเอ็นดูแก่ปวงบ่าว
{2:208} โอ้ บรรดาผู้ที่มีศรัทธา! จงเข้าอยู่ในความสันติโดยทั่วทั้งสิ้น และจงอย่าปฏิบัติตามฝีก้าว ของชัยฏอน แท้จริงมันเป็นศัตรูต่อพวกเธอที่ชัดแจ้ง
{2:209} ถ้าหากพวกเธอผิดพลั้งหลังจากที่หลักฐานอันชัดแจ้งได้มายังพวกเธอแล้ว จงรู้ไว้เถิดว่า อัลลอฮฺคือพระผู้ทรงมีอํานาจ พระผู้ทรงมีปรีชาญาณ
{2:210} และพวกเขารอคอยสิ่งใดอีกเล่า นอกจากการที่อัลลอฮฺและมะลาอิกะฮฺ จะมายังพวกเขาใน ร่มเงาของเมฆ? และเรื่องนั้นได้ถูกชี้ขาดไว้แล้ว และยังอัลลอฮฺนั้น กิจการทั้งมวลจะถูกนำกลับไป
{2:211} เธอจงถามวงศ์วานของอิสรออีลดูเถิดว่า สัญญานอันชัดเจนตั้งเท่าใดแล้ว ที่เราได้นำมายัง พวกเขา และผู้ใดเปลี่ยนแปลงอุปการคุณของอัลลอฮฺหลังจากที่มันได้มายังเขาแล้ว แน่นอน อัลลอฮฺนั้นคือพระผู้ทรงรุนแรงในการลงโทษ
{2:212} ชีวิตแห่งโลกนี้ได้ถูกประดับให้เหล่าผู้ปฏิเสธศรัทธาเห็นดีเห็นงาม และพวกเขาเย้ยหยันบร รดาผู้ที่มีศรัทธา แต่บรรดาผู้ยำเกรงนั้น จะเหนือกว่าพวกเขาในวันฟื้นคืนชีพ และอัลลอฮฺจะทรง ประทานปัจจัยยังชีพแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์โดยไม่คณานับ
{2:213} ปวงมนุษย์นั้นเคยเป็นประชาชาติเดียวกัน ภายหลังอัลลอฮฺได้ทรงส่งบรรดานบีมาในฐานะผู้ แจ้งข่าวดีและผู้ตักเตือน และได้ทรงประทานคัมภีร์ อันกอปรด้วยความสัตย์จริง ลงมาแก่พวกเขา เพื่อ จะได้ทรงพิพากษาระหว่างหมู่มนุษย์ในสิ่งที่พวกเขาขัดแย้งกัน และไม่มีผู้ใดที่ขัดแย้งในคัมภีร์นั้น นอกจากบรรดาผู้ที่ได้รับคัมภีร์นั้นเอง หลังจากที่บรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งได้มายังพวกเขาเหล่านั้น แล้ว ทั้งนี้เพราะความอิจฉาริษยาในระหว่างพวกเขากันเอง แล้วอัลลอฮฺก็ทรงชี้นำแก่บรรดาผู้ที่มี ศรัทธา ซึ่งความจริงที่พวกเขาขัดแยังกัน ด้วยพระอนุมัติของพระองค์ และอัลลอฮฺทรงชี้นำผู้ที่พระองค์ ทรงประสงค์สู่หนทางอันเที่ยงตรง
{2:214} หรือพวกเธอคิดว่า พวกเธอจะได้เข้าสวรรค์ ทั้ง ๆ ที่เยี่ยงอย่างของผู้ที่ล่วงลับไปก่อนพวก เธอ ยังไม่ได้มาถึงพวกเธอเลย ซึ่งความทุกข์ยากลําบากและความเดือดร้อนได้ประสบแก่พวกเขา และพวกเขาได้รับความหวั่นไหวจนกระทั่งศาสนทูตและบรรดาผู้ที่มีศรัทธาซึ่งอยู่กับเขากล่าวขึ้นว่า "เมื่อใดเล่า การช่วยเหลือของอัลลอฮฺ?" มิหรือ การช่วยเหลือของอัลลอฮฺนั้นอยู่ใกล้?
{2:215} พวกเขาถามว่า พวกเขาจะบริจาคสิ่งใด? จงกล่าวเถิดว่า "สิ่งที่ดีอันใดก็ตามที่พวกเธอบริ จาค ก็ให้แก่บิดามารดา และญาติสนิท และเด็กกําพร้า และผู้ขัดสน และคนเดินทาง และความดีอัน ใดที่พวกเธอได้กระทำไป อัลลอฮฺทรงรู้ดี"
{2:216} พวกเธอได้ถูกบัญชาให้ออกสู่สงคราม ทั้ง ๆ ที่พวกเธอรังเกียจมัน แต่มันอาจเป็นไปได้ว่า พวกเธอรังเกียจสิ่งหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่สิ่งนั้นเป็นสิ่งดีสำหรับพวกเธอ และบางทีพวกเธอรักสิ่งหนึ่ง ทั้ง ๆ สิ่ง นั้นมันเลวสำหรับพวกเธอ อัลลอฮฺนั้นทรงรอบรู้ แต่พวกเธอไม่รู้
{2:217} พวกเขาจะถามเธอเกี่ยวกับเดือนต้องห้าม เรื่องการสู้รบในเดือนนั้น จงกล่าวเถิดว่า "การสู้ รบ ในเดือนนั้นเป็นสิ่งใหญ่หลวง ทว่าการขัดขวางให้ออกจากทางของอัลลอฮฺ และการปฏิเสธการศรัท ธา ต่อพระองค์และการกีดกัน อัลมัสญิด อัลหะรอม ตลอดจนการขับไล่ชาว อัลมัสญิด อัลหะรอม ออกไปนั้น เป็นสิ่งใหญ่หลวงยิ่งกว่า ณ ที่อัลลอฮฺ และการก่อกวนนั้นใหญ่หลวงยิ่งกว่าการการประหัต
