หน้า:อัลกุรอานภาษาไทย - อะบู อิสรอฟีล - ๒๕๖๓.pdf/371

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร

ด้วยพระนามแห่งอัลลอฮฺ พระผู้ทรงเมตตายิ่ง พระผู้ทรงปรานียิ่ง

{100:1} ขอสาบานด้วยเหล่าม้าที่วิ่งหอบ

{100:2} แล้วด้วยเหล่าม้าที่มีประกายไฟออกจากกีบเท้า

{100:3} แล้วด้วยเหล่าม้าที่จู่โจมศัตรูในยามอรุณ

{100:4} แล้วพวกมันนั้นได้ทำให้ฝุ่นตลบฟุ้งด้วยการห้อ

{100:5} แล้วพวกมันได้บุกเข้าเข้าท่ามกลางหมู่ศัตรูในยามนั้น

{100:6} แท้จริงมนุษย์เป็นผู้เนรคุณต่อพระเจ้าของตน

{100:7} และแท้จริงเขาได้เป็นพยานต่อการนั้นอย่างแน่นอน

{100:8} และแท้จริงเขารุนแรงยิ่งนักในความรักหวงแหนต่อทรัพย์สมบัติ

{100:9} เขาไม่รู้ดอกหรือว่า เมื่อสิ่งที่อยู่ในหลุมฝังศพถูกชุบให้ฟื้นขึ้นมา

{100:10} และสิ่งที่อยู่ในหัวอกถูกเผยออก

{100:11} แท้จริงพระเจ้าของพวกเขาในวันนั้น ทรงตระหนักในพวกเขาอย่างแน่นอน