{2:35} และเราได้กล่าวว่า "โอ้ อาดัม! เธอและคู่ครองของเธอ จงพำนักอยู่ในสวนสวรรค์นี้ และจง กินตามความพอใจของเธอทั้งสอง จากสิ่งที่มีอยู่ในนั้น แต่จงอย่าเข้าใกล้ต้นไม้ต้นนี้ มิเช่นนั้น เธอทั้ง สองจะกลายเป็นผู้ละเมิด"
{2:36} แต่ต่อมาชัยฏอนได้หลอกลวงทั้งสองให้พลาดพลั้งด้วยต้นไม้ต้นนั้น และได้นำเขาทั้งสอง ออกจากสถานที่ ที่ทั้งสองเคยอยู่ และเราได้กล่าวว่า "พวกเธอทั้งหมดจงออกไปจากที่นี่ พวกเธอต่าง เป็นศัตรูต่อกัน และพวกเธอจะมีที่พักและสิ่งอำนวยประโยชน์จนถึงระยะเวลาหนึ่ง"
{2:37} อาดัมจึงได้เรียนรู้ถ้อยคํา(วิงวอนขออภัยโทษ)จากพระเจ้าของตน พระองค์จึงได้ทรงรับกา รสำนึกผิดของเขา แท้จริงพระองค์คือพระผู้ทรงนิรโทษเสมอ พระผู้ทรงปรานีเสมอ
{2:38} เราได้กล่าวว่า "เธอทั้งหมดจงออกไปจากที่นี่ และถ้ามีการชี้นำจากฉันมายังพวกเธอ แล้วผู้ ใดปฏิบัติตามการชี้นำของฉัน ก็จะไม่มีสิ่งน่าหวาดกลัวสำหรับพวกเขา และพวกเขาจะไม่เศร้าโศก"
{2:39} และผู้ใดก็ตามที่ปฏิเสธ และกล่าวเท็จต่อสัญญาณทั้งหลายของเรา พวกเขาก็คือชาวนรก พวกเขาจะเป็นอมตะอยู่ในนั้น
{2:40} โอ้ วงศ์วานของอิสรออีล! จงรำลึกถึงความโปรดปราน ที่ฉันได้ประทานให้แก่พวกเธอ และ จงปฏิบัติตามสัญญาของฉันให้ครบถ้วน ฉันก็จะปฏิบัติตามสัญญาของฉันที่มีต่อพวกเธอให้ครบถ้วน เช่นกัน และเฉพาะฉันเท่านั้น ที่พวกเธอจงเกรงกลัว
{2:41} และพวกเธอจงมีศรัทธาต่อสิ่งที่ฉันได้ประทานลงมา เพราะมันยืนยันคัมภีร์ที่พวกเธอมีอยู่ และจงอย่าแลกเปลี่ยนโองการทั้งหลายของฉันด้วยราคาเพียงเล็กน้อย และเฉพาะฉันเท่านั้น ที่พวกเธอ จงยำเกรง {2:42} และพวกเธอจงอย่าคละเคล้าความสัตย์จริงด้วยความเท็จ และจงอย่าปิดบังความจริงทั้ง ๆ ที่พวกเธอรู้อยู่
{2:43} และพวกเธอจงดํารงนมาซ และชําระซะกาต และจงก้มรุกูอฺต่อฉัน ร่วมกับบรรดาผู้ที่ก้มรุกูอฺ
{2:44} พวกเธอสั่งคนอื่นให้ทำความดี แต่พวกเธอกลับลืมตนเองกระนั้นหรือ? ทั้ง ๆ ที่พวกเธอก็อ่าน คัมภีร์อยู่ พวกเธอไม่ใช้ปัญญากระนั้นหรือ?
{2:45} และพวกเธอจงขอความช่วยเหลือด้วยความอดทนและด้วยการนมาซ แท้จริงการนมาซนั้น เป็นเรื่องหนัก นอกจากแก่บรรดาผู้นบน้อม
{2:46} ผู้ที่ตระหนักว่า พวกเขาจะได้พบกับพระเจ้าของพวกตน และพวกเขาจะกลับคืนสู่พระองค์
{2:47} โอ้ วงศ์วานของอิสรออีล! จงรำลึกถึงความโปรดปรานของฉัน ที่ฉันได้เคยโปรดปรานแก่พวก เธอ และ(จงรำลึก)ว่า ฉันได้เคยเชิดชูพวกเธอเหนือประชาชาติทั้งหลาย
{2:48} และจงยำเกรงต่อวันหนึ่ง ซึ่งชีวิตหนึ่งไม่อาจจะช่วยแทนอีกชีวิตหนึ่งได้ และการรับรองจาก ชีวิตใดก็จะไม่เป็นที่ยอมรับ และค่าไถ่จากชีวิตใดก็จะไม่ถูกรับ และพวกเขาก็จะไม่ได้รับการช่วยเหลือ
{2:49} และ(จงรำลึก)ยามที่เราได้ช่วยพวกเธอให้รอดพ้นจากพรรคพวกของฟิรเอานฺ ซึ่งกดขี่พวกเธอ ด้วยการทรมานอันแสนสาหัส พวกเขาฆ่าบรรดาบุตรชายของพวกเธอ และไว้ชีวิตบรรดาธิดาของพวก เธอ และในนี้คือการทดสอบอันใหญ่หลวงจากพระเจ้าของพวกเธอ
{2:50} และ(จงรำลึก)ยามที่เราได้แยกทะเลเพราะพวกเธอ และได้ช่วยพวกเธอให้รอดพ้น และเราได้ ทำให้พรรคพวกของฟิรเอานฺจมน้ำตายไป ในขณะที่พวกเธอแลเห็น
{2:51} และ(จงรำลึก)ยามที่เราได้นัดหมายกับมูซาเป็นเวลาสี่สิบราตรี แล้วพวกเธอหลังจากนั้นก็ได้ เอาลูกวัวขึ้นสักการะบูชา ดังนั้นพวกเธอจึงเป็นพวกทุจริต
{2:52} แล้วเราก็ได้ยกโทษให้พวกเธอหลังจากนั้น เพื่อที่ว่าพวกเธอจะได้ขอบพระคุณ
{2:53} และ(จงรำลึก)ยามที่เราได้ประทานคัมภีร์และวิทยปัญญาแก่มูซา เพื่อที่ว่า พวกเธอจะได้อยู่ ในทางนำ
{2:54} และ(จงรำลึก)ยามที่มูซาได้กล่าวแก่หมู่ชนของตนว่า "โอ้ หมู่ชนของฉัน! แท้จริงพวกเธอได้ กระทำผิดต่อตัวพวกเธอเอง ที่ไปเอาลูกวัวมาบูชา ดังนั้นพวกเธอจงกลับใจไปยังพระผู้ทรงบังเกิดพวก
