หน้า:อาการวัตตาสูตร - ๒๔๗๓.pdf/20

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕
พระอาการวัตตาสูตร

มนุสส์เสีย เปนต้น ฆ่าซึ่งกษัตริย์ชิงเอาราชสมบัติ แลฆ่าซึ่งมหาอำมาตย์แลปโรหิตาจารย์ ฆ่าซึ่งชนอันเปนพาลแลบัณฑิตย์ ฆ่าบรรพชิต คือ สมณะ อันเปนมหาวัชชกรรมครุกรรม โกจิ โคนํ วา มหึสานํ วา บางจำพวกฆ่าซึ่งโคแลกระบือ ฆ่าสัตว์ติรัจฉาน มีฆ่าซิงแพะแกะ ฆ่าซึ่งคชสารอัศดรกุญชรชาติ์ ด้วยสามารถความประสงค์ซึ่งมังสะแลงาอังคาพยพน้อยใหญ่ หรือกระทำซึ่งปาณาดังกล่าวมาฉนี้ด้วยสามารถโทษะความโกรธแลโมหะความหลง ชนผู้เปนคฤหัสถ์บางจำพวกผู้เปนพาลจงใจจะพึงกระทำครุกรรมอันสาหัส คือ อนันตริยกรรมทั้ง ๕ เปนต้นว่า ฆ่าซึ่งบิดาแลมารดา สาสนโต ปาราชิกํ อาปชฺเชยฺย ก็จะพึงถึงซึ่งความที่แห่งตนเปนผู้พ่ายแพ้จากพระศาสนา แท้จริงคฤหัสถ์ผู้ทำครุกรรมฆ่าบิดามารดาดังกล่าวมานี้ชื่อว่า ปาราชิกฝ่ายฆราวาสา เบื้องว่าบรรพชิตทั้งหลายผู้ดำรงซึ่งสิกขาบทสังวร