หน้า:อาการวัตตาสูตร - ๒๔๗๓.pdf/21

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๖
พระอาการวัตตาสูตร

วินัยไม่ตั้งอยู่ในอธิสิกขา ล่วงพุทธอาชญาอันเปนอนาติกมโทษ ต้องครุกาบัติแลลหุกาบัติโดยลำดับมา ฉินฺนมูลา จนถึงซึ่งปาราชิกาบัติ เปนผู้ขาดจากมูลในพระพุทธวจนะอันจัดซึ่งปิฎกทั้ง ๓ คือ พระวินัยปิฎก พระสูตรปิฎก พระปรมัตถปิฎก อันเปนสาสโนวาท เต ปาปกมฺมํ กตฺวา ชนที่ได้สมมติว่าบรรพชิตทั้งหลายนั้นจะพึงกระทำกรรมเปนบาปก็เปนเหตุจะยังตนให้ถึงซึ่งนิรยทุกข์ กายฺสส เภทา เบื้องน่าแต่จุติจิตต์เพราะแตกจากชีวิตินทรีย์แล้วจะพึงไปบังเกิดในอเวจีนิรยาบาย ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ธรรมอันใดอันหนึ่งเล่าจะเปนธรรมอันลึกสุขุมที่สามารถอาจเพื่อจะห้ามเสียได้ซึ่งสัตว์ทั้งหลายนั้นอันจะตกไปในนรกใหญ่ คือ อเวจีนั้น จะมีอยู่บ้างหรือพระพุทธเจ้าข้า เมื่อกราบทูลดังนี้แล้ว พระผู้เปนเจ้า ธรรมเสนาบดี จึ่งกล่าวซึ่งคาถาทั้งหลายตามบรรยายพระพุทธภาสิตที่ได้สะแดงซึ่งทุกข์อัน