หน้า:อาการวัตตาสูตร - ๒๔๗๓.pdf/24

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๙
พระอาการวัตตาสูตร

ซึ่งอนุปาทิเสสมีกัมมัชชรูปแลวิปากขันธ์อันกรรมแลกิเลสเข้าถือเอาเหลืออยู่ใม่มีสิ้นเชื้อสิ้นเชิง เอตฺถนฺตเร ในระวางแห่งกาลนั้น กายกรรมแห่งพระตถาคตพุทธเจ้าทั้งปวง ญาณปุพฺพงฺคมํ มีญาณเครื่องรู้เปนประธานถึงก่อน คือว่า เปนกับด้วยญาณอันปราศจากโทษ คือ โมหะ แม้ถึงวจีกรรมแลมโนกรรมแห่งพระตถาคตพุทธเจ้า ก็เปนไปแล้วด้วยญาณเหมือนอย่างนั้น คตีตํรอปฺปฏิหตํ แลกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม แห่งพระตถาคตพุทธเจ้าที่เปนส่วนอดีตกาลล่วงแล้ว แลเปนส่วนปัจจุบัน แลอนาคตกาลภายน่าอันยังใม่มาถึง ก็เปนญาณทัสนะเครื่องที่เห็นด้วยญาณ อปฺปฏิหตํ อันโทษทั้งหลาย เปนต้นว่า อภิชฌา ใม่กำจัดได้ ใม่ใคร่ละแล้ว เปนกรรมผ่องแผ้วในไตรทวารด้วยประการฉะนี้ เยเกจิ สาริปุตฺต ดูกร สาริบุตร์ ครั้นเมื่ออาการวัตตาสูตร์นี้ ชนทั้งหลายเหล่าใดเหล่าหนึ่งได้กล่าวอยู่เปนอัตรา