หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/24

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
11

กราบบังคมทูนพระกรุนา ได้ซาบไต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทแล้ว จึ่งซงพระกรุนาโปรดเกล้าฯ ไห้เสนาบดีกรมมหาดไทยมีท้องตราพระราชสีห์หาตัวพระยาตากสินลงมาเฝ้าฝ่าละอองธุลีพระบาท พระเจ้าแผ่นดินจึ่งซงพระมหากรุนาโปรดเกล้าฯ เลื่อนตำแหน่งยสพระยาตากสินไห้เปนพระยาวชิระปราการ ผู้สำเหร้ดราชการเมืองกำแพงเพชร ยังพักหยู่ไนกรุงสรีอยุธยา ก็พอพม่าข้าสึกยกกองทัพมาล้อมไนพระนครสรีอยุธยาถึงสองปีเสส กรุงสรีอยุธยาแตกแก่พม่าข้าสึกนะวันอังคาร ขึ้น 9 ค่ำ เดือน 8 ปีกุน นพสก เวลาบ่าย 4 โมงเสส จุลสักราช 1129 ไนแผ่นดินพระบาทสมเด็ดพระบรมราชามหากสัตรบวรสุจริต ซึ่งเปนพระเจ้าแผ่นดินที่ 34 กรุงสรีอยุธยา พระองค์ครองสิริราชสมบัติได้ 9 ปี เสียแก่พม่าข้าสึก อายุกรุงสรีอยุธยาตั้งแต่ส้างมาจนเสียกรุงกับพม่านั้นนับได้ 417 ปี นับพระเจ้าแผ่นดิน 34 พระองค์ ก็เสียพระมหานครแก่พม่าปัจจามิตร

ครั้นกรุงสรีอยุธยาเสียแก่พม่าข้าสึกแล้ว ฝ่ายพระยาวชิระปราการสินได้รวบรวมราสดรไทยจีนที่เหลือพม่าข้าสึกกวาดต้อนเอาไปไม่หมดตกค้างหยู่ตามป่าดงด้วยอดอาหาร