ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/31

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
18

สติปัญญาเฉลียวฉลาด ช่วยกรมการชำระถ้อยความของราสดรหยู่เนือง ๆ เจ้าเมืองตากนั้นป่วยลงก็ถึงแก่ความตาย จีนมีชื่อผู้นั้นก็ตัดผมเปนไทย ลงมานะกรุงสรีอยุธยา จะเดินเปนเจ้าเมืองตาก จึงเข้ามาหานายสดเปนคนรักกันกับชายมีชื่อผู้นั้น นายสดก็พาชายผู้นั้นไปหาหลวงนายชาญภูเบสนายเวนมหาดเล็กของขุนหลวงหาวัด หลวงนายชาญภูเบสก็ไปหาพระยาจักรีว่า ชายมีชื่อจะเดินเปนตัวเมืองตาก จะกราบเท้าเจ้าคุนไห้ช่วยด้วย พอมีหนังสือลงมาวางเวนว่า เจ้าเมืองตากนั้นถึงอนิจกัมเสียแล้ว พระยาจักรีนำบอกขึ้นกราบบังคมทูนพระกรุนาว่า เจ้าเมืองตากถึงแก่กัมเสียแล้ว พระเจ้าหยู่หัวซงพระดำหริว่า เมืองตากเล่าก็เปนเมืองหน้าสึกหยู่ ไห้พระยาจักรีหาคนที่มีสติปัญญาพอจะเปนได้ พระยาจักรีครั้นเห็นได้ท่วงทีแล้วก็กราบบังคมทูนว่า เห็นจะจัดแจงได้ พระเจ้าหยู่หัวก็สเด็ดขึ้น พระยาจักรีก็กลับออกมาบอกกับนายชาญภูเบสว่า ได้ จึงไห้หาชายมีชื่อผู้นั้นเข้ามาบอกว่า พระเจ้าหยู่หัวโปรดแล้ว พระยาจักรีจะไห้มีท้องตราขึ้นไป พระยาจักรีก็นำเอาชายมีชื่อผู้นั้นเข้าเฝ้าถวายบังคม ซงพระกรุนาโปรดไห้เปน