หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/4

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
(2)

สอบไล่ทุกคราว และได้รับคำชมเชยจากครูบาอาจารย์หยู่เปนนิจ เจ้าคุนผู้บิดาเห็นว่า หากจะได้ส่งเข้าโรงเรียนที่สอนภาสาต่างประเทสสูงกว่าโรงเรียนไนกรุงเทพฯ แล้ว ก็จะเปนผู้มีความรู้ความสามาถอันอาดจะอำนวยประโยชน์ไห้แก่ประเทสชาติไนพายหน้าได้เปนหย่างมาก ดังนั้น ไนปี พ.ส. 2441 จึงได้ถูกส่งตัวไปสึกสาวิชาต่อนะโรงเรียนเซ็นต์ซาเวียอินสติติวชั่นที่เมืองปีนังจนถึง พ.ส. 2445 สอบไล่ได้ชั้น 7 ของโรงเรียน และได้รับเซอร์ติฟิเกตของรัถบาลสเตรตเสตเติลเมนต์ เมื่อกลับเข้ามาบ้านเกิดเมืองมารดรแล้ว จึงได้เข้ารับราชการไนกะซวงมหาดไทย และได้ถูกส่งตัวไปสึกสาวิชาข้าราชการพลเรือนที่มนทลกรุงเก่า

ตลอดอายุราชการของนายสวาสดิ์ สรีสกลไกรนุชิต ภัทรนาวิก ได้อำนวยประโยชน์ไห้แก่ราชการแผ่นดินเปนหย่างดียิ่ง โดยฉเพาะหย่างยิ่ง ไนการติดต่อกับชาวต่างประเทสที่เข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารทำการค้าหยู่ไนราชอานาจักรไทยตามจังหวัดต่าง ๆ เช่น ไนจังหวัดภาคไต้ที่มีการทำเหมือง หรือไนจังหวัดภาคเหนือที่มีการป่าไม้ เพราะเกือบตลอดอายุราชการของนายสวาสดิ์ สรีสกลไกร