หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/42

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
29

เจ้าพระยาพลเทพ ชำระเงินคืนไห้ราสดรไห้ทั่ว ป่าวร้องไห้มารับทุกอำเพอ แต่มารดานายสังซึ่งขายข้าวไนฉางนั้นเอาขึ้นขาหย่างเสียบประจานไว้นะประตูข้าวเปลือก 3 วัน ครั้นหยู่มา นายสังสอดหนังสือลับไห้มอนรับจ้างเอาไห้แก่พวกมังลองพม่าไห้ยกเข้ามา เราจะจัดแจงคิดไห้ อนึ่ง ดำหรัดไห้พระวิสูตรโยธามาตฟั่นเชือกน้ำมันทำรอกไว้ไห้มาก ถ้ามีการสึกมา จะเอาไม้ตั้งขาหย่างบนป้อมและเชิงเทิน แล้วจะเอารอกติดเอาปืนกะสุน 3–4 นิ้วชักขึ้นไปไห้สูง แล้วจะล่ามชนวนยิงมิไห้ข้าสึกเข้ามาไกล้

ครั้นเดือนสาม ปีวอก ฉสก พระเจ้าอังวะดำหรัดไห้มังมหานรทา 1 มคราโบ 1 มังยิเจสุ 1 สกุกามาแยงตยุ 1 ยกกองทัพเข้ามาตีเมืองทวาย เมืองตะนาวสรี บอกข้อราชการเข้ามากราบทูนว่า พม่ายกมาตีเมืองทวาย และฮุยตองจาเจ้าเมืองนั้นก็หนีเข้ามานะเมืองตะนาว ครั้นพม่าตีเมืองมะริด เมืองตะนาว แตกแล้ว ฮุยตองจาหนีเข้ามาทางเมืองชุมพร พม่าก็ยกติดตามเข้ามาเผาเมืองชุมพรเสีย แล้วยกไปเมืองทวาย และฮุยตองจานั้นซงพระกรุนาไห้ส่งไปไว้นะเมืองชลบุรี แต่กรมหมื่นเทพพิพิธนั้นไห้ส่งไป