หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/43

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
30

ไห้ส่งไปเมืองจันทบูรน์ แล้วดำหรัดไห้พระพิเรนเทพเปนแม่ทัพออกไปตั้งหยู่กาญจนบุรี ครั้นนะเดือนเจ็ด มังมหานรทาไห้เยงดอยุกลับขึ้นไปแจ้งราชการนะกรุงอังวะ แล้วจึ่งปรึกสากันว่า เรามาตีเมืองทวายได้ บัดนี้ หาผู้ไดจะต้านทานต่อมีฝีมือทแกล้วทหานเราไม่ ควนเราจะยกไปชิงเอาซึ่งเสวตฉัตรนะกรุงเทพมหานครเปนความชอบถวายพระเจ้าอังวะก็เห็นจะได้โดยสดวก ปรึกสาพร้อมกันแล้วก็ดำเนินพยุหะโยธาทัพสรรพด้วยเครื่องสัตราวุธทั้งปวงเข้ามาตีเอาเมืองกาญจนบุรี แล้วยกมาบันจบกันนะบ้านลูกแก

ขนะนั้น เรือลูกค้ามาตั้งหยู่เปนอันมาก พม่าลงไล่ค่าฟันตายไนน้ำและบก จับเปนไปได้เปนอันมาก แล้วพม่ายกไปตั้งค่ายหยู่นะตอกะออมและดงรังหนองขาว จึงไห้เกนทัพหัวเมืองปากไต้ไปตั้งรับนะบำรุ ทัพเรือตั้งหยู่นะบางกุ้ง แล้วไห้เกนทัพเมืองพิสนุโลกมาตั้งหยู่นะวัดพูเขาทอง ทัพเมืองนครราชสีมาตั้งนะวัดพระเจดีย์แดง แล้วไห้พระยาทาระมาคุมกองทัพนครราชสีมาลงมารักสาเมืองธนบุรี อนึ่ง พระยาพิสนุโลกไห้พระยาพลเทพกราบทูนพระกรุนาล่ากลับขึ้นไปปลงสพมารดา ไห้หลวงโกสา