หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/45

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
32

จัดทหานห้าร้อยคนลงมาอาสาตีทัพพม่าถวาย ครั้นลงมาถึงกรุง เข้าเฝ้ารับอาสาตีพม่า พระเจ้าหยู่หัวพระราชทานเสื้อซงหย่างน้อยที่ดีไห้พระยาตากตัวหนึ่ง กับข้าวสารแจกไห้ทหานคนละถัง แล้วออกตีทัพพม่า

ครั้นเดือนสิบ พม่ายกมาตีเมืองธนบุรีได้ ตั้งพวกพลหยู่วัดสลักสามวัน จึ่งเลิกทัพถอยไปหยู่ตอกะออม ขนะนั้น กำปั่นอังกริดลูกค้าบันทุกผ้าสุรัตเข้ามาจำหน่ายนะกรุงพระยาโกสาธิบดี ไห้ล่ามถามนายกำปั่นว่า พาพม่าเข้ามารบเอาเมืองธนบุรี นายกำปั่นจะช่วยหรือจะไปเสีย นายกำปั่นว่า จะหยู่ช่วย แต่ขอไห้ถ่ายมัดผ้าขึ้นไห้กำปั่นเบาก่อน ครั้นถ่ายมัดผ้าขึ้นแล้ว กำปั่นก็ถอยมาทอดหยู่นะบางกอกไหย่ ครั้นเดือนยี่ พม่าค่ายตอกะออมยกเข้ามาตีเอาเมืองธนบุรีอีก เอาปืนไหย่ขึ้นบนป้อมวิชัยเยนทยิงโต้ตอบกันกับกำปั่นจนเพลาค่ำ กำปั่นถอนสมอถอยขึ้นไปหยู่เหนือเมืองนนทบุรี ฝ่ายทัพพระยายมราชซึ่งหยู่เมืองนนทบุรีเลิกหนีขึ้นไปเสีย พม่าตั้งเมืองนนทบุรีแล้วแบ่งกันขึ้นมาตั้งค่ายที่วัดเขมาตำบนตลาดแก้วทั้งสองฟาก ครั้นเพลากลางคืน นายกำปั่นจึ่งขอเรือกราบมาชักสะลุบล่องลงไปไม่ไห้ปากเสียง ครั้น