หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/48

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
35

ตายเปนอันมากประมานสักห้าร้อย ตัวก็ต้องปืนตายไนที่รบ ฝ่ายข้างไนกรุง ยกไปตีค่ายปากน้ำประสบอีก พม่าไห้ยกห้อมคอมวกหลังค่ายทำทีจะหนี พวกอาทะมาดชวนกันวิ่งเข้าไปไกล้ค่ายพม่า ๆ เอาม้าโอบหลัง ก็ถอยหลังมาโพสามต้น จมื่นสรีเสาวรักส์ จมื่นเสมอไจราช ขี่ม้าลงข้ามน้ำมาฟากตะวันออก แต่พวกพระยาตากรับร่อหยู่คอยข้ามมาต่อพายหลัง อนึ่ง พระยารัตนาธิเบสออกไปไร่ทองหล่อปืนไหย่ขึ้นนะบ้านระจันสองกะบอก ครั้นพม่ายกไปตีอีก ค่ายบ้านระจันก็แตก ไพร่พลล้มเปนอันมาก

ขนะนั้น กรมหมื่นเทพพิพิธเข้าหยู่เมืองประจิมบุรี อพยพราสดรเข้ามาหยู่ด้วยเปนหลายหมื่น พม่าจึ่งยกทัพเรือออกไปตีเมืองประจิมแตก กรมหมื่นเทพพิพิธ พระยารัตนาธิเบส หนีไปหยู่เมืองนครราชสีมา ขนะนั้น โปแมงแม่ทัพสีกุกป่วยตาย โปสุพลาแม่ทัพปากน้ำประสบเปนไหย่สิทธิ์ขาดแต่ผู้เดียว ยกมาตั้งค่ายโพสามต้น แล้วไห้มาตั้งค่ายวัดการ้องก่อป้อมสูง ทัพกรุงเอาเรือขึ้นไปตีค่ายบ้านป้อมวัดการ้อง พม่ายิงปืนมาถูกนายเริกซึ่งรำดาบหยู่หน้าเรือตกน้ำลงคนหนึ่ง ก็ถอยทัพกลับมาสิ้น อันพม่าตั้ง