หน้า:เรื่องของสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี - ๒๔๘๗.pdf/49

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
36

ค่ายวัดพูเขาทอง พระสุริยะภาซึ่งเปนนายป้อมขัด ก็ไห้ประจุปืนพระมหากาลมรึตยูราชสองสัตสองลูก ยิงไปนัดหนึ่งปืนก็ร้าวราน ครั้นเพลาค่ำ ไทยหนีมาคนหนึ่ง ไห้การว่า ปืนพระมหากาลมรึตยูราชซึ่งยิงออกไปนั้นถูกเรือรบพม่าล่มสองลำ คนตายหลายคน แล้วยกเข้ามาตั้งค่ายที่วัดกระชาย วัดพลับพลาชัย วัดเตา วัดสุเรน วัดแตง ครั้นเดือนสิบสอง แต่งทัพเรือ ไห้พระยาตาก พระยาเพชรบุรี หลวงสรรเสนี ออกไปตั้งหยู่วัดไยคอยสกัดเรือรบพม่าซึ่งขึ้นลงหากัน อนึ่ง พม่าค่ายบางชัยวัดโปรดสัตว์ยกทัพเรือมากลางทุ่ง พระยาเพชรบุรียกออกหยู่นะค่ายวัดสังควาดก็ตายไนที่รบ

พระยาตาก หลวงสรรเสนี ถอยมาแอบดู หาช่วยหนุนไม่ แล้วไปตั้งหยู่วัดพิชัย ฝ่ายข้างไนกรุง เกนกันไปตั้งค่ายที่วัดชัยวรรนาราม จึ่งออกไปตั้งค่ายคลองสวนพลู ครั้นเดือนอ้าย โปสุพลาไห้กองทัพเมืองแพร่มาตั้งโพสามต้นฟากตะวันออก กองทัพเมืองแพร่ยกกองทัพหนีไปทางพระพุทธบาท ไห้คนถือหนังสือเข้ามาถึงพระยายมราชว่า พระเจ้าหยู่หัวซงธัม มีพระคุนหยู่ จึ่งมิได้หยู่รบกรุงด้วยพม่า ครั้นนะเดือนยี่ ปีจอ อัถสก เกิดเพลิงไหม้ไปหยุดที่วัดฉัททันต์