ครองราชสมบัติสืบไป เสนาบดีจึ่งไปอังเชิญพระร่วงมาครองเมืองสุโขไทย พระเจ้าร่วงจึ่งทรงพระดำริหว่า พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ตรัสว่า ไม่ให้เอาน้ำไปส่ง แล้วเหตุใดจึ่งให้พระยาเดโชดำดินมาจับเราเล่า เราจะยกกองทัพไปจับพระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์บ้าง จึ่งตรัสสั่งให้เกณฑ์พวกพลโยธาเปนอันมากยกจากเมืองสุโขไทยไปถึงเมืองเสียมราบจนถึงพระนครธม พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ทรงทราบจึ่งตรัสสั่งว่า ให้พระร่วงมาเปิดประตูพระนครเทิญ พระเจ้าร่วงจึ่งยกพลไปเปิดประตูเมืองไม่ได้ พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์เหนว่า พระเจ้าร่วงเปิดประตูเมืองไม่ได้แล้ว จึ่งตรัสว่า เราจะให้ประตูเปิดเองให้พระเจ้าร่วงเข้ามาเฝ้าเราให้จงได้ พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ตรัสดังนั้นแล้วจึ่งตรัสว่า ประตูเปิดเสียให้พระยาร่วงเข้ามาเฝ้าเรา ประตูก็เปิดออกในทันใดนั้น พระเจ้าร่วงกับพวกพลไทยทั้งปวงกลัวพระเดชานุภาพกราบถวายบังคมชมพระบารมีพระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ตั้งแต่พระนครธม นครวัด จนถึงเมืองเสียมราบ จึ่งได้ชื่อว่า เสียมราบ แต่นั้นมา เมื่อพระเจ้าร่วงได้เฝ้าแล้วทรงนับถือเปนอันมาก พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ก็พระราชทานทรัพย์สิ่งของทองเงินโภชนาหารให้พระเจ้าร่วงแลขุนนางไพร่พลทั้งปวงกินอยู่ผาศุกยิ่งนัก เมื่อพระยาร่วงทูลลากลับมา พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ให้เอาทรัพย์สิ่งของทองเงินในท้องพระคลังออกมาพระราชทานให้พระเจ้าร่วงแลขุนนางกับไพร่ทั้งปวงเอามาตามปราถนาทุกคน ทรัพย์ในท้องพระคลังก็ไม่พร่อง พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์มีบุญญาธิการยิ่งนัก พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์มีพระราชบุตรด้วยพระสนมองค์หนึ่ง ทรงพระนามชื่อ พระเจ้ากรุงพาล พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ทรงราชมาช้านาน ท้าวพระยาย่อมถวายดอกไม้ทองเงิน
