ให้ตกลงมากลางที่ประชุมเสนามาตย์ราชบรรพสัศยทั้งปวงในวันราชาภิเศกพระเจ้าเกตุมาลา เหนเปนมหัศจรรนัก พระขรรค์นั้นยังอยู่จนทุกวันนี้ แว่นแคว้นแดนเมืองโคกทลอกนั้นจึ่งได้นามปรากฎชื่อว่า เมืองอินทปัถมหานคร ฝ่ายพระเจ้าโกเมราชผู้เปนพระราชบิดาก็ภาพระอรรคมเหษีผู้เปนมารดาพระเจ้าเกตุมาลาเสดจกลับไปเมืองเขมราช พระเจ้าเกตุมาลาเสวยราชสมบัติสืบมา บันดาอาณาประชาราษฎรก็อยู่เยนเปนศุข กิติสับท์นั้นก็เลื่องฦๅไปทุกประเทษ กระษัตรทุกพระนครนำเอาดอกไม้ทองเงินมาถวาย พระเจ้าเกตุมาลาเสวยราชสมบัติมาช้านานได้หลายปี แต่ไม่มีพระราชบุตรพระราชธิดาที่จะสืบวงษกระษัตรต่อไป จึ่งทรงพระอุสาห์รักษาศิลจำเริญภาวนาปราถนาพระราชโอรสได้เจดวัน จึ่งร้อนขึ้นไปถึงทิพย์อาศน์แห่งพระอินทร์ ๆ ส่องทิพจักษุลงมา เหนว่า พระเจ้าเกตุมาลาทรงพระอุสาห์รักษาศิลตั้งพระหฤไทยปราถนาพระราชบุตรที่จะสืบตระกูลวงษกระษัตรต่อไป พระอินทร์จึ่งเชิญเทวบุตรองค์หนึ่งให้จุตลงมาเกิดในดอกประทุมชาติในสระแห่งหนึ่ง แล้วบันดานให้พระเจ้าเกตุมาลาภาบริวารเสดจไปประพาศป่า ภบพระกุมารอยู่ในดอกประทุมชาติ เอามาเลี้ยงไว้เปนพระราชบุตรบุญธรรม ครั้นพระราชกุมารเจริญขึ้น พระเจ้าเกตุมาลาทรงตั้งพระนามว่า พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์ เวลาวันหนึ่ง พระเจ้าประทุมสุริย์วงษ์เสดจไปเที่ยวประพาศป่า จึ่งไปถึงโคกทลอก เหตุมีไม้ทลอกต้นหนึ่งใหญ่นัก ลำต้นเอนไปค่างทิศอาคเน นอนราบถึงพื้นปัถพี ๆ ฦกลงไปเปนรอยปรากฎอยู่จนทุกวันนี้ แผ่นดินงอกขึ้นสูงประมาณสองวาถึงค่าคบ แตกกิ่งใบตั้งขึ้นเปนที่ร่มเยน แลไม้ทลอกต้นนี้ คำบุราณเล่าสืบกันว่า
