หน้า:เลิกทาสในรัชกาลที่ ๕ - ศก - ๒๔๘๗.pdf/66

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ประกาสลูกทาส

มีพระบรมราชโองการมารพระบันทูรสุรสิงหนาทไนพระบาทสมเด็ดพระเจ้าหยู่หัว สมเด็ดพระปรมินทรมหาจุลาลงกรน์ พระจุลจอมเกล้าเจ้ากรุงสยาม ไห้ประกาสแก่พระราชวงสานุวงส์และข้าทูนละอองธุลีพระบาทฝ่ายทหานพลเรือนซ้ายขวาหน้าไนกำนันอำเพอรั้วแขวงและประชาราสดรทุกจังหวัดไนกรุงเทพฯ หัวเมืองฝ่ายไต้ฝ่ายเหนือบันดาผู้ที่มีข้าทาสและผู้ซึ่งเปนทาสเปนชเลยไห้รู้ทั่วกัน ด้วยซงพระราชดำหริพร้อมด้วยท่านเสนาบดีและที่ปรึกสาราชการแผ่นดินว่า ตั้งแต่บัดนี้สืบไป ไห้เจ้าเบี้ยนายเงินผู้มีทาสตั้งแต่คนหนึ่งสองคนเก้าคนสิบคนเก้าครัวสิบครัวไห้ตรวจตราดูลูกทาสของตัวซึ่งเกิดไนเรือนเบี้ยว่า มันเกิดไนปีมะโรง สัมริทธิสก ปีมะเสง เอกสก เปนต้นไป จะมีชายหยิงสักกี่คน และ้วไห้พร้อมด้วยอำเพอกับตัวทาสสักหลังสารกรมธรรม์ไว้เปนแผนกว่า อ้ายอีมีชื่อเกิดไนปีมะโรง สัมริทธิสก เปนต้นไป อายุได้เท่านั้นปี จงไห้มีไว้ทุก ๆ ฉบับสารกรมธรรม์ ถ้าลูกทาสเกิดไนเรือนเบี้ยตั้งแต่ปีมะโรง สัมริทธิสก มา ไม่มี ฤๅมีแต่ลูกทาสซึ่งเกิดไนปีเถาะ นพสก[1] ปีขาน อัถสก[2] พ้นขึ้นไป ก็ไม่ต้องสักหลังสารกรมธรรม์ไว้ อนึ่ง ตั้งแต่ปีมะโรง สัมริทธิสก ต่อไป ผู้มีทรัพย์รับช่วยไถ่ผู้คนค่าทาสชายหยิงมาเปนทาส ก็ไห้ตรวจตราดูอ้ายอีลูกทาส


  1. พ.ส. 2410
  2. พ.ส. 2409