หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
85
เรื่องที่ ๒
ตื้น ๆ ยังมิทันได้ตรึกตรองให้ละเอียด ก็ให้นำพระราชธิดาไปปล่อยกลางป่าเช่นนี้ ควรติเตียนเป็นอันมาก"
เวตาลได้ยินรับสั่งก็หัวเราะด้วยเสียงอันดัง กล่าวว่า "ข้าพเจ้าจะกลับไปที่ต้นอะโศกเดี๋ยวนี้ ข้าพเจ้าเกิดมายังไม่เคยได้ยินพระราชาติเตียนพระราชาง่ายดายถึงเพียงนี้" เวตาลพูดเท่านั้นแล้วก็ออกจากย่าม หัวเราะก้องฟ้า ลอยกลับไปเกาะห้อยหัวอยู่ยังต้นอะโศกตามเดิม
จบนิทานเวตาลเรื่องที่ ๑
นิทานเวตาลเรื่องที่ ๒
๏ ฝ่ายพระวิกรมาทิตย์ ครั้นเวตาลหลุดลอยไปแล้ว ก็ยืนตะลึงนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จึงหันพระพักตร์พาพระราชบุตรดำเนิรไปยังต้นอะโศก ครั้นถึงก็ปีนขึ้นไปปลดเวตาลลงมาบรรจุย่ามแบกดำเรินกลับมา
