ในไม่ช้านั้น ครั้นรัตนทัตต์ทำนายดังนี้แล้ว ก็หยิบด้ายออกมาเส้นหนึ่ง ตัดออกเป็นสามท่อน แจกกันคนละท่อน แล้วอธิบายว่า ถ้าเกิดเหตุเป็นภัยแก่ร่างกาย ให้เอาเชือกนั้นผูกเข้าที่แผล ๆ ก็จะหายไปในทันที ครั้นแจกเชือกแล้ว รัตนทัตต์ก็สอนมนต์ให้ภริยาแลเพื่อนท่องจำไว้ เป็นมนต์ที่ชุบคนให้คืนชีวิตได้ แม้คนตายที่ถูกแจกไปเป็นดาวแล้ว ก็ไม่ทนกำลังมนต์ได้ มนต์นั้นเป็นอย่างไ รข้าพเจ้าไม่ควรนำมากล่าวให้ทรงทราบ
เวตาลเล่าต่อไปว่า ตามที่รัตนทัตต์ทำนายฝันไว้นั้น ไม่ช้าก็เกิดเหตุตามพยากรณ์ คือ ในตอนเย็น เมื่อคนทั้งสามเดินพ้นจากป่าออกทุ่ง ก็มีคนพวกหนึ่งเรียกว่า กิราตะ มีจำนวนเป็นอันมาก พากันเข้าทำร้าย เบื้องต้นมีกิราตะคนหนึ่งร่างเล็ก ตัวดำ ถือธนูแลศรทำด้วยหวาย ยืนขวางทางทำกิริยาเป็นสัญญาให้คนทั้งสามหยุดแลวางอาวุธ ครั้นคนทั้งสามไม่หยุด กิราตะก็พูดเสียงโกรธดังก้องไปเหมือนนกที่ตกใจกลัว
