บุตรอยู่อีก คำสรรเสริญนั้นเปนไปในทางที่ชมว่า ทรงรู้สึกความโง่แลลดหย่อนราชมานะอันเปนคุณความดี ซึ่งถ้ามีในตัวใคร ผู้นั้นย่อมมีความสุขในโลก
ครั้นเวตาลไปพ้นแล้ว พระวิกรมาทิตย์ก็รีบทรงดำเนิรไปถึงป่าช้า พบโยคีกำลังนั่งเคาะกะโหลกหัวผีกล่าวไม่อยุดปากว่า "โห กาลี โห ทุรคา โห เทวี" รอบตัวโยคีนั้นมากไปด้วยรูปกายที่น่าเกลียดน่ากลัวต่าง ๆ คือ ผีอสูรทั้งหลายสำแดงรูปต่าง ๆ กัน บ้างก็เปนนาค บ้างก็เปนภูต บ้างก็เปนรูปแพะใหญ่ซึ่งผีแห่งผู้ฆ่าพราหมณ์ได้เข้าสิงอยู่ บ้างก็เปนหนอนใหญ่ซึ่งผีแห่งพราหมณ์กินเหล้าเปนผู้สิง บ้างก็เปนรูปคนหน้าเปนม้าแลอูฐแลลิง บ้างก็เปนรูปคนขาข้างเดียวหูข้างเดียว แลเปนผีดูดเลือดเพราะเมื่อยังไม่ตายได้ขะโมยของวัด บ้างก็มีรูปเปนแร้งแลเปนผีเลว ๆ เพราะเคยเปนชู้กับเมียอุปัชฌาย์ หรือได้เมียเปนคนต่ำชาติ หรือเปนผีทำบาปอื่นต่าง ๆ บ้างก็เปนรูปสัตว์ที่น่าเกลียดแลน่ากลัวกัดกินท่อนแห่งศพมนุษย์แลทำเสียงกึกก้องไปทั้งป่าช้า
ครั้นพระวิกรมาทิตย์เสด็จเข้าไปใกล้จะถึงตัวโยคี โยคีก็ยกแขนขึ้นเปนสัญญา เสียงทั้งหลายก็อยุดนิ่งหมด พระราชาก็ทรงทิ้งย่ามศพลงตรงหน้าโยคี โยคีก็แสดงความยินดี แลกล่าวสรรเสริญความมั่นคงของพระราชาเปนอันมาก แล้วโยคีก็อยิบเอาศพซึ่งเปนศพเด็กออกมาจากย่าม แล้วหันหน้าไปทางทิศใต้ ร่ายมนต์อยู่ครู่หนึ่ง ศพนั้นก็มีอาการเหมือนเปน แล้วโยคีก็ถวายของเปนเครื่องบูชาพระเทวี คือ พลู, ดอกไม้, ไม้จันทน์, เข้า, ลูกไม้, แลเนื้อมนุษย์ซึ่งไม่เคยถูกคมเหล็ก แล้วเอาเชื้อเพลิงใส่ลงในกะโหลกหัวผี จุดไฟเป่าจนลุกเปนเปลวใช้แทนโคมส่องทางนำพระราชาแลพระราชบุตรไปยังเทวรูปนางกาลี เปนรูป
