หน้า:เวตาล - นมส - ๒๔๘๒.pdf/60

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๔๕
เรื่องที่ ๑

ฝ่ายพุทธิศริระ เมื่อขี่ม้านิ่ง ๆ เวลานั้นก็ตรึกตรองข้อความลึกลับอันหนึ่งซึ่งขึ้นต้นไว้แต่เวลาเช้า เพราะชายหนุ่มคนนี้มีวิธีฝึกฝนปัญญาให้คมกล้า คือ เมื่อตื่นขึ้นเช้า ก็คิดตั้งปัญหาถามตัวเองข้อหนึ่งซึ่งมีใจความลึกลับ และตรึกตรองตอบปัญหานั้นทุกขณะที่มีเวลาว่าง ข้อความที่ลึกลับและละเอียด ถ้าเกี่ยวกับปัญหานั้น ก็นำเอามาตรึกตรองจนสิ้นเชิง และเมื่อได้ทำเช่นนี้มาสองสามปี ก็ควรเป็นที่เชื่อได้ว่า ชายหนุ่มคนนี้มีปัญญารุ่งโรจน์มาก

ครั้นกลับถึงวังในตอนค่ำ พระราชบุตรก็บรรธมกระสับกระส่ายอยู่ตลอดคืน และเป็นเช่นนั้นอยู่ตลอดวันรุ่ง ครั้นวันที่สอง ถึงแก่ประชวร มีอาการเป็นไข้ การเขียน การอ่าน การกิน การนอน ก็งดหมด ราชการซึ่งพระราชบิดามอบฉะเพาะพระองค์ก็งด การอื่น ๆ ก็งด เพราะรับสั่งว่า จะสิ้นพระชนม์อยู่แล้ว ครั้นพระชนม์ยังไม่สิ้น ก็ทรงเขียนรูปนางงามผู้เก็บดอกบัวมาทำแปลก ๆ จนฝังอยู่ในพระหฤทัย กล่าวกันว่า