เข้ามาพบก็ถามว่า เหตุไรจึงเป็นเช่นนั้น ข้าก็ตอบนางตามจริง และเล่าให้ฟังถึงท่านและความฉลาดของท่าน นางได้ทราบก็อนุญาตให้ข้าออกมาหาท่าน และส่งขนมนี้มาให้ท่านกิน ท่านจงกินให้สมศรัทธาของนางผู้ทำและข้าผู้ถือมาเถิด"
พุทธิศริระทูลว่า "พระองค์จงประทานอภัยแก่ข้าพเจ้า และทรงฟังคำที่ข้าพเจ้าทูลนี้เถิด การที่รับสั่งบอกชื่อข้าพเจ้าแก่นางนั้นไม่ดีเลย ผู้ชายไม่ควรทำให้ผู้หญิงรู้ได้ว่า ความลับซึ่งนางบอกแก่มือซ้ายแห่งชายนั้นทราบไปถึงมือขวา ถึงยิ่งทราบไปถึงคนอื่นด้วยยิ่งร้ายใหญ่ อีกอย่างหนึ่ง การที่ทรงสำแดงให้นางทราบว่า ทรงพระเม็ตตาข้าพเจ้านั้น ก็ไม่เป็นทางดี เพราะผู้หญิงย่อมจะเกลียดเพื่อนของชายที่รัก"
พระยุพราชตรัสว่า "ข้าจะทำอย่างไรได้ เมื่อข้ารักนางข้า ก็ไม่อยากปกปิดข้อความอะไร เมื่อนางถาม ก็บอกตรง ๆ ทั้งนั้น"
พุทธิศริระทูลว่า "พระหฤทัยเช่นนี้ เมื่อพระองค์จำเริญพระชนม์ยิ่งขึ้น ก็คงจะเปลี่ยน เพราะจะทรงทราบ
