มาก กุ้งจึงเอาเลื่อยตัดศีร์ษะออกไว้เป็นส่วนแบ่งของกั้ง ส่วนกุ้งนั้นกินตัว ผีเจ๊กที่ตายในน้ำเป็นอาหารอุดมมัธยมยิ่งนัก จนเนื้อกุ้งเป็นรูปเจ๊กต่าง ๆ แต่หาโลหิตมิได้ รูปเจ๊กที่ไม่มีหัวจึงปรากฏอยู่ในเนื้อกุ้งจนตราบเท่าทุกวันนี้ ฝ่ายพวกเจ๊สั้วและนายสำเภาและเรือต่าง ๆ ได้รับความเดือดร้อนนัก ก็พากันออกไปปรับทุกข์กับเจ้าหมาจ่อขอบุญบารมีท่านช่วยคุ้มครอง เจ้าหมาจ่อว่า กุ้งเขาได้เทพอาวุธพระผู้เป็นเจ้า เราจะทำอย่างไรได้ เราก็กลัวพระผู้เป็นเจ้า ด้วยพระผู้เป็นเจ้าตั้ง เราเรียกว่า เจ้ายอดสวรรค์ ท่านก็เป็นที่พึ่งแห่งเรา พวกเจ๊สัวนายสำเภาก็ร้องไห้วิงวอนต่าง ๆ แล้วว่า จะบวงสรวงพลีกรรมเครื่องสังเวยต่าง ๆ กับเจ้าหมาจ่อทุกเที่ยวเรือไปเรือมา เจ้าหมาจ่อก็คิดสงสารกับพวกพาณิชทั้งปวงนัก เจ้าหมาจ่อว่า เราจะปรึกษาเจ้านายผู้ใหญ่ดูก่อน พวกเจ้าจงไปหาแพรสีแดงสีทับทิมสิ่งละสิบพับกับดอกไม้ธูปเทียนสำหรับเชิญเจ้าที่จะมาปรึกษา ฝ่ายเจ๊สัวและนายสำเภาทั้งปวงก็เรี่ยไรกันได้ครบ แล้วก็นำไปถวายเจ้าหมาจ่อ เจ้าหมาจ่อจึงมอบให้ทหารชื่อ เชยหลีหมัก ๑ ซุ้นฟุ้งงี ๑ เป็นสองนาย นำเอาของไปถวายเจ้าทั้ง ๘ ทิศ แล้วกำหนดวันเชิญเจ้าทั้ง ๘ ทิศ
