พร้อมกันว่า กุ้งกั้งกระทำจลาจลในทางพระคงคามหาสมุทร์ให้พวกพาณิชได้ความฉิบหายถึงสิ้นชีวิตมากมายฉนี้ ก็เป็นข้อผิดอุกฤษฐโทษยิ่งนัก แล้วแต่จะทรงวินิจฉัยโปรด พระอิศวรผู้เป็นเจ้าทรงทราบ ตรัสว่า สัตว์ในพระคงคา พระอุมาภควดีบันดาลสร้างมา มีพันธ์ต่าง ๆ เธอจงกำราบปราบปรามให้สิ้นพยศอันร้าย องค์พระอุมาภควดีรับเทวโองการแล้วมีพระเสาวณีตรัสว่า กุ้งกั้งนี้เดิมบันดาลให้เกิดมาพอเป็นเพื่อนน้ำเพื่อนสัตว์ทั้งปวงซึ่งเกิดในพระคงคา เผอิญพากันข่มเหงเอามันเป็นอาหาร ทั้งมนุษย์แลสัตว์ต่าง ๆ จนมันสิจวนสิ้นพืชพันธ์อยู่แล้ว เมื่อพระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงไปทอดพระเนตร์ทางชลมารค หมายจะใคร่ทราบความสุขและทุกข์ของสัตว์ในพระคงคา เกล้ากระหม่อมก็ตามเสด็จไปด้วย ฝ่ายกุ้งจึงร้องกล่าวถึงความทุกข์ซึ่งสัตว์และมนุษย์ทั้งปวงพากันข่มเหงเอาเป็นอาหาร จึงได้อนุญาตให้มีเทพอาวุธทั้งศีร์ษะและหางพอกันอันตรายรักษาชีวิตเพื่อจะมิให้สูญพืชพันธ์ แล้วให้ถือสัตย์บริโภคแต่ของหาชีวิตมิได้ ฝ่ายมนุษย์เล่าที่ดับสังขารบางคนก็ฝังบางคนก็เผา ที่ไม่มีญาติพวกพ้องจะเผาจะฝัง ศพนั้นก็เป็นเหยื่อแร้งกาสัตว์บกต่าง ๆ ไม่มีผู้ใด
