แปดทิศมาณศาลเจ้าจับกวยเล่าหวนเพื่อทำคำร้องทุกข์ไปยื่นต่อพระอิศวร ความตอนนี้ออกจะสนุกมาก เพราะทหารเทวดาสองตนของเจ้าหมาจ่อนั้น ถึงแม้ว่าเป็นทหารเทวดาจีนด้วยกัน แต่ก็คงเป็นคนละชาว เพราะตัวที่ชื่อว่า เชยหลีหมัก ในภาษาแต้จิ๋วว่า ตาเห็นได้ไกลตั้งพันลี้ เพราะฉนั้น เทวดาองค์นี้หน้าจะเป็นเทวดาชาวแต้จิ๋วหรือเทวดาชาวฮกเกี๋ยน ส่วน ซุ้นฟุ้งหงี เห็นจะเป็นเทวดาของชาวแครหรือกวางตุ้ง เพราะถ้าเป็นชื่อเทวดาชาวแต้จิ๋ว จะต้องเป็น ซุ้นฮวงยื้อ แปลว่า หูได้ยินตามลม หรือลมพัดไปถึงไหนก็ได้ยินไปถึงนั้น เทวดาทั้งสองนี้ เมื่อสมัยห้องสิน เคยเห็นผิดเป็นชอบไปเข้าข้างพระเจ้าติวอองทำการสู้รบกับเกียงจูแหยแม่ทัพฝ่ายพระเจ้าบูอ๋อง สงครามครั้งนั้น ฝ่ายเกียงจูแหยออกรบก็พ่ายแพ้แก่ปรปักษ์ทุกครั้ง คิดอุบายกลศึกอย่างไรไป ฝ่ายข้าศึกก็ทราบทุกที เพราะเมื่อปรึกษาหารือกัน เชยหลีหมักกับซุ่นฮวงยื้อก็เห็นและได้ยินหมด ภายหลังต้องคิดหนทางป้องกันโดยเอาธงมากคันด้วยกันมาโบกสบัดบังไว้ แล้วตีกลองให้สนั่นหวั่นไหว เชยหลีหมักกับซุ่นฮวงยื้อก็ไม่อาจเห็นหรือได้ยินได้ถนัด
