เรือ พระนางจึงมีพระนามอีกอย่างหนึ่งว่า จุ้นบ้วยเนี้ย แปลว่า พระนางท้ายเรือ ศาลเจ้าไหหลำที่อยู่ริมน้ำเจ้าพระยาข้างถนนราชวิถีสามเสนก็เป็นศาลเจ้าแม่องค์นี้ เรียกตามเสียงไหหลำว่า ตุ้ยบ้วยเต้งเหนี่ย (แต้จิ๋ว จุ้ยบ้วยเซียเนี้ย) และถ้าท่านจะมองลงไปในแม่น้ำบริเวณศาลเจ้านั้น จะพบเรือข้าวชาวไหหลำเสมอ ฉนั้น จึงได้มีศาลเจ้าไว้สำหรับชาวเรือจะได้ขึ้นไปบูชาเพื่อขอโชคลาภและความคุ้มครองป้องกันภัยจากเจ้าแม่.
เจ้าหมาจ่อนี้มีเรื่องเล่าว่า ครั้งสมัยราชวงษ์ซ้อง นางเป็นธิดาชายคนหนึ่งอยู่ที่จังหวัดเฮงฮั้ว มีอาชีพในการเดินทะเล วันหนึ่ง ธิดาชายคนนั้นทอผ้าอยู่ในบ้านเหนื่อยอ่อนม่อยหลับไปโดยเอาศีร์ษะพาดเครื่องทอนอนแล้วฝันเห็นพ่อและพี่ชายสองคนซึ่งต่างอยู่ในเรือคนละลำ เรือนั้นถูกพายุใหญ่จวนจะล่มลงแล้ว ในฝันว่า นางพยายามเข้าช่วยโดยอ้าปากคาบคว้าเรือลำที่บิดาอยู่ ส่วนมือคว้าเรือที่มีพี่ชายอยู่ข้างละลำ แล้วพยายามลากเข้าฝั่ง เผอิญได้ยินเสียงแม่เรียก ก็อ้าปากขานรับและตกใจตื่นและวิตกว่า ความฝันนั้นอาจเป็นจริง ต่อมาสองสามวัน ก็ได้ข่าวว่า เรือที่บิดาและ
