หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
– ๒๐ –
บัดนี้ จะได้พูดถึงการเล่นกุลาตีไม้ ๆ นั้นมีผู้แต่งตัวสรวมเทริดอย่างเทวดาร่ายรำลอยหน้าลอยตาออกท่าทางเป็นตลกชวนให้คนดูขบขันไปด้วยในตัว ในมือมีกรับหรือไม้สองมือเต้นแล้วเคาะเป็นจังหวะไปด้วย แบ่งกันเป็นพวก ๆ พวกละ ๔ คน ในเวลารำก็มีการร้องกุลาตีไม้ไปด้วย มีเนื้อร้องดังนี้.
| ศักดานุภาพ | เลิกล้ำแดนไตร | |
| สิทธิครูมอบให้ | จึ่งแจ้งฤทธา | |
| เชี่ยวชาญไชย | เหตุใดนาพ่อ | |
| เดชพระคุณปกเกล้า | ไพร่ฟ้าอยู่เย็น |
ร้องไปแต่ต้นจนจบแล้วกลับต้นใหม่ วนเวียนอยู่เท่านี้ การเล่นชนิดนี้มีแต่ในงานของหลวงที่เป็นงานชั้นสูง เช่น งานโสกันต์ ซึ่งมีการเล่นแยกออกได้เป็น ๕ อย่าง คือ
๑. ระเบง
๒. โมงคลุ่ม
๓. กุลาตีไม้
๔. แทงวิสัย และ
๕. กะอั้วแทงควาย
ผู้เล่นเหล่านี้มักใช้พวกโขนซึ่งเป็นผู้เคยเต้นรำเป็นอยู่แล้วเล่น.
