หน้า:แม่ย่า - สฐกศ นคปท - ๒๔๘๑.pdf/31

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
– ๒๒ –

ผู้มีใจสงบแล้ว สัปเหร่อจึงเพี้ยนเสียงมาจากสัปบุรุษนั่นเอง กะโถน เพราะใช้บ้วนน้ำหมาก ก็คิดไปว่า เพี้ยนไปจาก กะถ่ม คือ ต้องกะให้ดีแล้วจึงถ่ม มิฉะนั้น เปรอะเปื้อนที่อื่นหมด อย่างนี้เป็นเรื่องแปลความหมายโดยวิธีลากเข้าความในคำอื่น แต่ไม่แก้รูปเสียง.

เมื่อสิบปีที่ล่วงมานี้ มีฝรั่งคนหนึ่งชื่อ นายแรงกิน Rankin และเขียนป้ายไว้ที่ประตูบ้าน แต่ถูกมนุษย์อุตริเติมไม้โทให้บ่อย ๆ ต้องคอยลบกันร่ำไปทุกเช้า อย่างนี้ก็เป็นลากเข้าความโดยคะนองมือ.

เจ๊กขายมะม่วงพิมเสนร้องว่า ขายมะม่วงสามเสน ก็เพราะเจ๊กรู้จักคำว่า สามเสน มากกว่ารู้จักคำว่า พิมเสน ครั้นถึงคำว่า สามเสน จะแปลว่าอะไรเราก็ไม่ทราบ จึงต้องเกิดเป็นนิยายว่า พระพุทธรูปลอยน้ำมา แต่ไม่มีใครฉุดชักขึ้นได้ ต้องใช้คนถึงสามแสนจึงสำเร็จ ที่ตรงนั้นจึงเรียกว่า สามแสน แล้วกลายเป็น สามเสน อีกทีหนึ่ง นี่ก็การลากเข้าความอีก.

เจ๊กชื่อ พง ชื่อ พัด แก้เป็น พงศ์ และ พัฒน์ หรือคำว่า ข้าวตัง อาจเขียนเป็น ข้าวตังค์ ก็ได้ นุด ซึ่งอาจแปลว่า หนู