หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕
| ๏ สุริยนลี้เลื่อนใกล้ | อัษฎางค์ | |
| พอพี่ถับถึงบาง | โขมดเข้า | |
| แซ่เสียงนิกรนาง | นาริศ | |
| เรียมคำนึงถึงเจ้า | จากเจ้าจำไกล ฯ | |
| ๏ มาถึงประเทศไท้ | บางไทร | |
| ทางทุรัศสถานใจ | สุดชั้น | |
| สมรเดียวยิ่งมาไคล | คลาจาก กงนา | |
| กงดั่งกงจักรกั้น | กีดกั้นกันสมร ฯ | |
| ๏ นพบุรีบุเรศเจ้า | กรุงอยุท ธยาแฮ | |
| นารายน์พิศณุภุช | สืบสร้าง | |
| เรียมร่ำก็ร่ำสุด | แรงพี่ แล้วแฮ | |
| เมืองก็ร้างเจ้าร้าง | พี่ร้างมานอน ฯ | |
| ๏ แปดค่ำย่ำรุ่งแล้ว | คลามา | |
| นพบุรีรมยา | ท่านยั้ง | |
| แสนสนุกนิ์จะหา | หายาก | |
| น้องก็ย่อมแจ้งครั้ง | ก่อนโพ้นมีมา ฯ |
