หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๕
๏ สุริยนลี้เลื่อนใกล้ | อัษฎางค์ | |
พอพี่ถับถึงบาง | โขมดเข้า | |
แซ่เสียงนิกรนาง | นาริศ | |
เรียมคำนึงถึงเจ้า | จากเจ้าจำไกล ฯ | |
๏ มาถึงประเทศไท้ | บางไทร | |
ทางทุรัศสถานใจ | สุดชั้น | |
สมรเดียวยิ่งมาไคล | คลาจาก กงนา | |
กงดั่งกงจักรกั้น | กีดกั้นกันสมร ฯ | |
๏ นพบุรีบุเรศเจ้า | กรุงอยุท ธยาแฮ | |
นารายน์พิศณุภุช | สืบสร้าง | |
เรียมร่ำก็ร่ำสุด | แรงพี่ แล้วแฮ | |
เมืองก็ร้างเจ้าร้าง | พี่ร้างมานอน ฯ | |
๏ แปดค่ำย่ำรุ่งแล้ว | คลามา | |
นพบุรีรมยา | ท่านยั้ง | |
แสนสนุกนิ์จะหา | หายาก | |
น้องก็ย่อมแจ้งครั้ง | ก่อนโพ้นมีมา ฯ |