หน้า:โคลงโบราณ - ๒๔๖๒.pdf/23

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๗
 เดิดดัดลัดทุ่งบ้าน สมอคอน
เรียมก็คอนทุกข์สมร ใช่น้อย
วังราชบ่นอนนอน เนินป่า
บ้านป่าฝาแฝกห้อย ร่างไร้รุงรัง ฯ
 เห็นวังวาริศร้าง ริวแคว น้ำนา
พระนครหลวงแล เปล่าเศร้า
วังราชฤมาแปร เปนป่า
เกรงจะแปรใจเจ้า ห่างแล้วลืมเรียม ฯ
 แคฝอยข้อยข่าคล้า ยางคาง
วัลว่าขานางซาง หน่อป้อ
ปริงปรูหูกวางปราง ปรงเปราะ
ลางลิงจิงจ้อค้อ ข่าคล้าตระคองคลอง ฯ
 ระกำแกมจากต้น เตยหนา
ต้นตระบูนแกมตา ตุ่มไห้
จากศรีอยุทธยามา ลิ่วโลด ใจแฮ
วังบ่เห็นเห็นไม้ ม่วงพร้าวแกมสลา ฯ