สิ่งของไม่เห็นแน่นอนแล้ว จะให้ใช้ราคาของไม่ได้เลย ถ้าขุนนางเขมรอยู่ในแขวงฝรั่งเศส ถ้ามีผู้ร้ายลักลอบของสิ่งใด ๆ มีแต่ความดังนั้นด้วยเมื่อใด ถ้าขุนนางฝรั่งเศสอุตส่าห์สืบหาโจรแลสิ่งของไม่เห็น ไม่ต้องให้ขุนนางฝรั่งเศสใช้
๑๕. นั้น บรรดาท่านสังฆราชฝรั่งมีอำนาจจะสั่งสอนเทศนาพระศาสนาทั่วไปทุกแห่งในนครเมืองเขมรฯ ก็ไม่ได้ขัดขวาง ถ้าจะปลูกพระวิหาร ฤๅจะปลูกกุฏิทำศาลาเรียน ปลูกเรือนให้คนไข้นั้น ให้บอกขุนนางผู้ใหญ่เมืองเขมรให้รู้ ขุนนางเขมรยอมให้ จึ่งทำได้
๑๖. นั้น เจ้ากรุงฝรั่งเศสไว้เจ้าเมืองเขมรเป็นเจ้าจริง ๆ ก็สัญญาจะช่วยให้ได้เป็นไมตรีราบคาบในนครเมืองเขมร แล้วช่วยทำนุบำรุงเมืองเขมร ไม่ให้มีศัตรูแต่เมืองอื่นมากดขี่เบียดเบียน เจ้ากรุงฝรั่งเศสมีใจซื่อตรง จะช่วยให้เจ้าเมืองเขมรชักภาษีจากลูกค้าวานิชย์แล้วใช้ใบไปทะเล
๑๗. นั้น ให้ทำโดยฝ่ายตามบรรดาประการก่อนนั้น แม่กองใหญ่ฝรั่งเศสผู้ใหญ่อยู่เมืองไซ่ง่อน อยากให้แผ่นดินที่จะโรยจังวาจะปลูกเรือนใส่ถ่าน ปลูกฉางใส่ข้าว ไว้ให้กำปั่นฝรั่งเศสนั้น เจ้าเมืองเขมรยอมให้แผ่นดินที่จะโรยจังวาข้างเหนือพ้นจากป้อมจากค่ายขึ้นไป ๑๕ เส้น แล้วถ้ามีเขตวัดที่พระวิหารเขมรตรงไหน ให้หลีกไว้คงเป็นวัดเขมร ถ้าแม่กองใหญ่ฝรั่งเศสอยากได้ที่ตรงไหนอีกนั้น เจ้าเขมรกับขุนนางเขมรปรึกษาพร้อมเห็นที่ตรงไหนสมควรให้ได้ใช้ ให้ตามเหมือนได้ให้แผ่นดินจะโรยจังวา
๑๘. ให้รู้จักพระคุณเจ้าฝรั่งเศสด้วยช่วยทำนุบำรุงเจ้าเขมรให้ได้สุข ถ้าฝรั่งเศสจะไปตัดไม้ในเมืองเขมรเอาไปต่อกำปั่น เจ้าฝรั่งเศสให้บอกขุนนางผู้ใหญ่เมืองเขมรยอมให้ตัด จะทำหนังสือบอกไปถึงเจ้าเมืองในแขวงเมืองเขมร จึ่งตัดได้ แต่เจ้าฝรั่งเศสรับให้ค่าจ้างทุกสิ่ง ถ้าฝรั่งเศสจะซื้อ
