หน้า:ไทยสถาปนากษัตริย์เขมร - สนร - ๒๕๐๕.pdf/130

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๑๑๒

เมืองญวน เดี๋ยวนี้ ฝรั่งเศสมาได้เมืองญวนเป็นของฝรั่งเศส เป็นประเทศใหญ่ มีอำนาจมากกว่าญวน ครั้งนี้ จะโปรดให้ข้าพระพุทธเจ้าจะได้เป็นเจ้าครอบครองแผ่นดินเมืองเขมร แล้วให้ข้าพระพุทธเจ้ามีใจซื่อตรงต่อกรุงเทพฯ ถ้าสืบไปเมื่อหน้า ผู้ครองแผ่นดินเมืองเขมรเป็นคนแปรใจไป จะมีความขัดขวางต่อกรุงเทพฯ โดยเหตุอย่างใด ความไมตรีในกรุงเทพฯ ก็จะเสื่อมเสียพระเกียรติยศไป ให้ข้าพระพุทธเจ้าทำหนังสือสัญญากับกรุงเทพฯ จึงจะดี เจ้านายเมืองเขมรเคยประพฤติอ่อนน้อมกรุงเทพฯ มาแต่ก่อนอย่างไร ก็ให้คงอยู่ดังนั้น ข้าพระพุทธเจ้า กับญาติพี่น้อง พระยาพระเขมร ปรึกษาพร้อมกันเห็นว่า ชอบแล้ว จะได้เป็นอย่างธรรมเนียมแลความเจริญในบ้านเมืองต่อไป ข้าพระพุทธเจ้าได้ปรึกษากับพระยาราชวรานุกูลฯ แม่ทัพ แลพระยาพระเขมร พร้อมกัน เรียงข้อหนังสือสัญญาประทับตราสำหรับแผ่นดินเมืองเขมร กับตราพระยาราชวรานุกูลฯ แม่ทัพ ตราพระยาปาจินบุรี ตราพระยาพระเขมร ไว้เป็นสำคัญ แล้วให้เขียนพงศาวดารเมืองเขมรร้อยผูกติดไว้แก่ข้อสัญญาด้วยแล้ว ถ้าข้อหนังสือสัญญานั้นไม่ถูกต้องเป็นประการใด ขอให้ พณ หัวเจ้าท่าน ลูกขุน ณ ศาลา โปรดช่วยแก้ไข ข้าพระพุทธเจ้าจะยอมแก้ตามทุกประการ อนึ่ง ด้วยขุนนางในเมืองเขมรซึ่งจะมีความป่วยไข้ถึงอนิจกรรมไป พระยากลาโหม หมก ว่าที่สมเด็จเจ้าฟ้าทะละหะ ที่ถึงอนิจกรรมไป ข้าพระพุทธเจ้าขอรับพระราชทานพระยาศรีธรรมาธิราช เหม ว่าที่สมเด็จเจ้าฟ้าทะละหะ พระยาวัง ชื่อ พรหม ว่าที่พระยายมราช ถึงอนิจกรรมไป ข้าพระพุทธเจ้าขอรับพระราชทานให้พระยากลาโหม ศุก ว่าที่พระยายมราช ว่าราชการตามตำแหน่ง ช่วยคิดอ่านราชการกับข้าพระพุทธเจ้าให้ได้เป็นข้าสำหรับพระบารมี ณ กรุงเทพฯ ต่อไป แล้วแต่จะทรงพระเมตตาโปรด