หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๕
ให้บ้านให้เมืองเป็นจลาจลต่าง ๆ นั้นหามิได้เลยทีเดียว ครั้นเมือนักองค์วัตถามาถึงเมืองอุดงมีไชยแล้ว องค์พระนโรดมพรหมบริรักษามหาอุปราช แลองค์พระหริราชดนัยไกรแกัวฟ้า ก็ได้มีศุภอักษรบอกเข้าไปว่า นักองค์วัตถาจนนัก อยู่ทำราชการด้วยที่เมืองอุดงมีไชย ขอให้ผู้ครองแผ่นดินฝ่ายกรุงเทพฯ ส่งบุตรภรรยานักองค์วัตถา และพระยาภักดีอิศรา กับพรรคพวกนักองค์วัตถา ออกมาเมืองอุดงมีไชยโดยเร็ว ฝ่ายผู้ครองแผ่นดินกรุงเทพฯ ได้ฟังใบบอกดังนี้ ยังมีความสงสัยอยู่ เพราะที่ปฏิญาณของนักองค์วัตถาให้ไว้กับคำในศุภอักษรที่บอกเข้าไปนั้นหาต้องกันไม่ จึงได้รอรั้งบุตรภรรยานักองค์วัตถา กับพระยาภักดีอิศรา และเขมรสมัครพรรคพวกองค์วัตถาที่อยู ณ กรุงเทพฯ ไว้จนทุกวันนี้ ก็ยังหาได้ส่งออกมาไม่[1]… … …
| เลขที่ | ๒๐๓ | |
| หมู่ | จดหมายเหตุ ร. ๔ จ.ศ. ไม่มี | |
| ประวัติ | ได้มาจากกรมเลขาธิการคณะรัฐมนตรี |
- ↑ หมดฉบับพระราชหัตถเลขาเพียงเท่านี้
